Blogupdate: heidekoorts houdt aan
Na het vroege succes in het verwezenlijken van mijn foto voor 2017 op de Posbank ben ik nieuwe heidegebieden gaan verkennen. Vorig weekend was het raak op de Vijverberg en het Quin. Plaatsen waar ik nooit eerder was geweest, maar direct de mooie sfeer kon vastleggen. Al eerder legde ik overdag een andere plek bij Oud Reemst vast qua heide. Na ampel beraad met fotobuddy Sander Grefte besloten om een nieuwe vroege missie te plannen naar dit gebied dat mooie op de route naar Toyota Material Handling ligt. Zo gezegd, zo gedaan. Vandaag (vrijdagochtend) moest het dan gebeuren!
Goede voorbereiding halve werk
In diverse blogs schreef ik er al over. Goede voorbereiding is het halve werk. Ik heb me aangeleerd om mijn fototas altijd klaar te hebben staan. Dus de accu’s die tijdens een shoot leeg zijn, bij thuiskomst direct weer opladen. Het geheugenkaartje verwisselen, en alles evt. schoonmaken (zeker na ochtenden met beslagen filters raad ik je aan je filters thuis af te nemen met een milde spray en zachte doek). Alle spullen zijn dus ‘READY-TO-GO’. Voor het naar bed gaan het brood smeren, de thermoskan staat klaar en het koffiezetapparaat hoeft alleen nog maar met koffie gevuld te worden. Kleren liggen klaar en je weet uiteraard waar je heen moet rijden. Kortom als je eens besluit vroeg op te staan, dan kun je op de automatische piloot opstaan, tandenpoetsen, aankleden en als de koffie klaar is direct de auto in. Ik fix dit ’s ochtends in 15 minuten…. Zal vast sneller kunnen…maar voor mij prima.
Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam
Vandaag liep het ietsjes anders. Ruim voor de wekker wakker (0400 uur). Toch weer omgedraaid en in slaap gevallen. 0500 uur word ik wakker van de zacht zoemende wekker en een ander geluid. Regen!!!?? Huh, maar dat was niet de bedoeling… een fraaie zonsopkomst en het liefste wat mist, dat was wat de verwachting was. Toch opgestaan en Sander appen. Die was nog niet helemaal wakker…. Maar na even geduld te hebben, reactie! ‘Ben toch al wakker en ik hoop op een spectaculaire lucht…risicovol, maar daar hou ik van’. Mijn reactie: ‘Nu koffie zetten’. Kortom – GAAN dus. Buienradar is dan wel een toffe app want tot ca. 0630 uur wat regen, een kleine overtrekkende storing zie ik. Snel de auto in door de stromende regen en tot op honderd meter van de locatie, regen en nog eens regen. Ik denk onderweg wel tig keer: “hoe gek wil je of moet je zijn om nu foto’s te maken?!” Behoorlijk GEK dus, want wie gaat er nu als het pijpestelen regent nog denken aan vroeg opstaan of een mooie foto te gaan maken. Wij dus!
Stuitermoment
Maar net als ik mijn auto parkeer, het voorzichtig schemert houdt de ruitenwisser er mee op, de regen verdwijnt. Sander arriveert enkele minuten later en we drinken eerst een kop verse koffie, alvorens naar de beoogde fotospot te lopen. De lucht breekt open en we genieten van de wandeling en de fraaie heide. We laten een ander heideveld waar het mistig is links liggen en focussen op ons onderwerp. Het blauwe uur maakt al snel plaats voor het gouden uur, maar de zon blijft weg. Totdat links we achter het glooiende landschap mist zien aankomen. Grondmist wel te verstaan 🙂 Ons hoofdonderwep verlaten we en we focussen ons op dit verrassende moment. Voor ik er erg in heb vliegt de tijd en verdwijnt de mist alweer… van links naar rechts, naar voren, stapje zus, foto compositie zo…
Goud
Iets naar half 8 maak ik met heerlijke gouden tones mijn laatste foto en besluit mijn camera in te pakken. We lopen rustig terug naar de auto en zijn beiden voldaan van een ongekend onverwacht fraaie ochtend. De dag kan al niet meer stuk bedenk ik me als we bij de auto op de parkeerplaats de medewerkers van Natuurmonumenten zijn aankomen om samen koffie te drinken.
We drinken onze koffie op en iets na acht uur parkeer ik de auto bij Toyota Material Handling Nederland op de parkeerplaats. Ik verwissel mijn stevige wandelschoenen voor mijn sneakers en besef me hoe bijzonder deze ochtend was; “Vroeg opstaan, door de regen naar je fotoplek rijden, prima licht met unieke sfeer en de onverwachte mist. Ja, dit was weer zo’n unieke bijzondere ochtend, de heidekoorts was weer even op ongekend hoog niveau.
En terwijl ik naar binnen loop, nog nagenietend feliciteert een collega me met mijn 20-jarig werkjubileum bij Toyota. 20 jaar in dienst bij een prachtig bedrijf met een toffe baan en dag in het vooruitzicht. En een ochtend om nooit te vergeten, dankzij de mooie foto’s die we maakten op deze 1 september. Sander we hebben morgenvroeg taart of een brownie want Toyota bestaat ook nog eens 10 jaar!! 😉
Hieperdepiep hoera voor deze 1e september. De herfst is begonnen voor weerkundigen, de astronomische herfst laat nog 22 dagen op zich wachten.
Impressie Oud Reemst heidelandschap
