Blauwe uur fotografie hoogte- en dieptepunt in 1 avond

Een van mijn doelen in dit 10e foto jubileumjaar is, back too my roots; fotograferen in de avond, of te wel fotograferen in het blauwe uur. Daar heb ik een frisse start mee gemaakt afgelopen periode en het voelt goed. Als kers op de denkbeeldige taart mag ik in de loop van 2019 drie spreekbeurten over blauwe uur fotografie verzorgen. En er staat ook nog iets leuks op stapel met fotoclub.nl

Inmiddels heb ik de drive om te fotograferen enigszins teruggevonden. De teller staat dit jaar al op ruim 20 keepers – of te wel foto’s die een hoge waardering hebben gekregen en die ik zelf meer dan de moeite waard vindt om te delen en te houden. Ja dit zijn avondfoto’s in het blauwe uur. Grootste uitdaging die ik momenteel ondervind: ‘Het vinden van de juiste foto locatie voor een fijne en fraaie blauwe uur opname!’. In mijn omgeving ben ik verwend met het vernieuwde Arnhem Centraal station, de John Frostbrug, de fraaie Rijnkade en zo zijn er nog wel wat plekjes binnen 45 minuten rijden.

Zoektocht naar originele blauwe uur fotografie leidt tot frustratie

Zelf had ik wel een klein probleem. Een probleem waar ik zelf veel moeite mee heb. Als ik een foto zie van een ander – bijvoorbeeld laatst van mijn fotomaatje P@tje, die een schitterende blauwe uur foto maakte van de mooiste supermarkt van Nederland die in Huissen staat – dan hoef ik deze zelf niet meer te maken. Ik had deze locatie op mijn ‘too shoot list’ staan. Maar daarna even niet meer! Begrijp me goed, de blauwe uur fotografie van P@tje vind ik echt gaaf! Super gaaf zelfs! Maar omdat ik ‘m zo mooi vind, dan doet dat iets met me.

Doen waar je blij van wordt

Want eerlijk – geen eer voor mij meer te behalen of nog erger dan bekruipt mij het gevoel van na-aper. Laat ik eerlijk zijn, dat is wel wat mij de afgelopen maanden bezighoudt. Oftewel ik kon minder makkelijk mijn creativiteit vinden en ging er dus niet op uit. En doordat ik er niet op uit ging verloor ik het enthousiasme om te gaan. En als dan het een fantastische avond of ochtend was, ging ik niet omdat ik geen nieuwe locaties, originele locaties in gedachten had. Maar ja, je kunt zoveel mooie foto’s tegenwoordig zien en als gevolg daarvan je eigen creativiteit om zeep helpen. As happened. Maar fotovriendin Ellen van de Doel zei: “Doe gewoon waar ik zelf blij van word. Ook al is het eerder gedaan. Natuurlijk probeer ik ook te zoeken naar unieke plekjes, maar dat is anno 2019 niet makkelijk.”

Eropuit

En dat laatste, waar je blij van wordt sluit helemaal aan bij het doel wat ik gesteld had: “lekker fotograferen in het blauwe uur.” En dat deden we dus. Eindelijk ook weer eens met P@tje met wie ik er voorheen regelmatig op uit trok, maar wat door omstandigheden niet ging. Plan dat ik had was om eens te kijken bij Doesburg. Een hanzestad aan de IJssel. Getriggerd door fraaie foto’s van Peter Bijsterveld en Jolanda van Velzen van de binnenstad, was dit stadje mij opgevallen. Na wat googlen, een gunstige sky index via de app Golden Hour op pad gegaan. Patrick dirigeerde ons naar rechts en terwijl we liepen naar een eerste beoogde plek, trakteerde moeder natuur ons al op een fraai schouwspel. Niet de meest spannende compositie, maar dit licht beloofde veel goeds en een fraaie zonneharp is altijd mooi. Zie hier overigens ook de kracht van een tegenlichtopname maken met de Sony A7III – deze camera en het dynamisch bereik is echt magic!

Toewerken naar blauwe uur fotografie panorama’s en de magic shift converter

De omgeving observerend bedacht ik me dat ik vanaf hier panorama’s moest nemen. Enerzijds om de fantastische lucht tot zijn recht te laten komen, maar vooral het stadsgezicht van Doesburg tot leven te laten komen. Dus de LOAWA Magic Shift Converter met de 12 mm. LOAWA lens erop en begonnen.
Terwijl het gouden uur zich van zijn allermooiste kant liet zien, transformeerde het schouwspel voor ons. Onderstaande de beelden 😉

 

Tussendoor ontstond er achter me een kleurrijk schouwspel, waarbij zelfs de buien roze kleurden. Dus nog snel even met de FE 24-105 mm. lens erop en de fraaie lucht fotograferen. Geen wereld compositie, maar genieten van de lucht en de kleuren.

En waar normaliter de tijd tussen gouden uur en blauwe uur fotografie saai is om te fotograferen bleef het meer dan de moeite waard te fotograferen. Met achter ons nog de avondkleuren en links een bui die voor ons over Doesburg weg trok. En zo’n winterse bui is fraai om vast te leggen.

Noodlot

En terwijl het hoogtepunt van het blauwe uur fotografie er was, Patrick zijn accu echt op was, was het tijd om terug te keren richting auto en voor mij nog de kans om op de eerste plek een blauwe uur foto te maken. Terwijl we elkaar waarschuwden om niet te struikelen, kwam dit voor mij net te laat terwijl ik omhoog liep. Met de camera en statief nog steeds in mijn hand, bleef mijn linkerbeen hangen achter weet-ik-veel-wat. Ik viel voorover en helaas de camera ook. Een tik die klonk als de metalen L-bracket waarvan ik hoopte dat deze val zou opvangen was te horen. Terwijl ik mijn camera oppakte zag ik een foutmelding op het LCD display en……. een barst in de viewfinder!! De camera uitgeschakeld en de batterij eruit en thuis maar eens verder kijken! Zo kwam er een abrupt eind aan deze fantastische avond fotograferen in het blauwe uur.

Ontarmd

Ergens heb ik een dejavu, ook mijn eerste Sony raakte defect. Ondertussen de verzekering ingeschakeld en via hun is de camera maandag al opgehaald via UPS en bij SmartPhort afgeleverd. Daar kijken ze de camera na, indien mogelijk repareren ze het en communiceren ze ook direct met de verzekeraar. Ik wacht de vervolgstappen vol spanning af, maar het voelt wel vreemd zo zonder camera. ‘Gelukkig hebben we de foto’s nog!’