Jaarlijks verheug ik me op het moment dat de heide in bloei komt. Alleen na het overlijden van mijn vader vlak voor het heideseizoen was dit enthousiasme ver te zoeken. Een avondwandeling met Femke, Heleen en Kashia en de zoete geur van het paarse goud geroken te hebben, bracht daar verandering in. Een eerste avond fotograferen samen met fotobuddy en heidekoning Sander Grefte inclusief de tropische temperaturen zorgde alsnog voor de start van heidekoorts 2020. Ik neem je mee in deze blog door mijn heidefoto’s en de heidekoorts 2020 periode, die dit jaar maar liefst van 11 augustus tot 7 september duurde.

De Posbank Radler avond 11 08 2020

Panorama van de Posbank

Bloedheet was het, kleurrijk en verfrissend dankzij een Radler

Traditie getrouw begin ik in de avond om de heide te fotograferen. Zo ook deze keer. Samen met Sander togen we naar het zuidoostelijke deel van het Herikhuizerveld, de mooie naam voor de Posbank. Daar ligt in een kom een mooie eik, die fraai in beeld te brengen is met de lijnen en glooiingen van het heuvelachtige heidelandschap Ondanks de enorme hitte, die niet echt motiveerde om te fotografaeren, maar de koeltas met koude Radlers gaf de doorslag. En zo stonden we dinsdag 11 augustus vlak voor zonsondergang op de heide. De zon bleef even achter de wolken om zich vlak daarna weer te laten zien, wat schitterende kleuren bood. Helaas niet de gewenste goud paarse gloed over de struikheide, maar wel een prachtig eerste moment. Met een koud verfrissende 0.0% Radler in de linkerhand konden de foto’s alleen maar nog beter smaken. En zo werd een prima start van heide seizoen 2020 gemaakt. Die de heidekoorts aanwakkerde.

Haasten 12 08 2020

herfstsfeer op de heide van Warnsborn

Het leek wel herfst, maar de paarse heide doet anders vermoeden.

Dit jaar wilde ik me niet alleen concentreren op het allermooiste heidegebied van Nederland, de Posbank. Ik wil ook andere locaties bezoeken. Plaatsen waar ik al eerder geweest ben. De verkennende avond bracht ideeën en inspiratie, maar ook deze foto, waarbij je de herfst al ziet. De temperatuur was echter ook deze avond nog in de 30 graden, bizar.

Donder en bliksem 13 08 2020

Onweer boven het Herikhuizerveld

Had de camera op interval gezet en maar hopen dat er wat tussen zat…..

Al eerder had ik een foto op de Posbank gemaakt met een regenboog, in de sneeuw gestaan, recent nog een hittegolf, verbrande heide en iedereen keek op dit moment uit naar een weersomslag want de hittegolf duurde lang. Dus ontstond er een kans aan om onweer op de Posbank te kunnen fotograferen. Maar wat als je bang bent voor onweer? Dan ga je gewoon, angst is een keuze las ik laatst ergens. In mijn geval appte ik Sander of hij ook zin en tijd had om te komen fotograferen. Dan was ik immers niet alleen! En belangrijker, kon ik de spanning van me af praten. Ruim 200 foto’s verder had ik op het einde van de avond waarvoor ik gekomen was, heide en onweer in 1 beeld.

Een zonsopkomst zonder zonsopkomst 14 08 2020 

Geen zon wel mist op de Posbank

Geen zon, wel mist en die benadrukken de heuvels door de lagen in het heidelandschap van het Herikhuizerveld

Samen met Sander weer voor dag en dauw op pad. We hebben een idee, we hebben een plan dit jaar. De weersvoorspellingen zijn twijfelachtig, maar de luchtvochtigheid hoog, dus zal er wel of niet mist zijn. Dus in straf tempo de heide op, om op tijd voor de zonsopkomst te zijn. Maar enige wat ontbrak was de zon, en dus door de bewolking blijft het landschap vlak en missen we net dat ene extraatje. Wat we misten was licht en waar genoeg van was is mist.

Maar er was een extra reden om te gaan, namelijk onze jaarlijkse ontmoeting op de Posbank met Saskia. De smartphone fotografe die ook altijd over de Posbank zwerft en die we dan ‘spontaan’ tegenkomen. Dit keer hebben we afgesproken, dus we wisten dat ze er was. Samen hebben we genoten van een koffie moment boven op de verder rustige Posbank gehouden. Uiteraard hier foto’s gemaakt van mijn lievelingscompositie, de volle boom en de dode boom en daar diverse beelden van gemaakt. Daarna besloten toch weer richting de eerste plek te gaan waar Sander en ik de ochtend begonnen. Uiteindelijk heb ik die niet bezocht want onderweg Roberto ontmoet en met hem bijgepraat en dus toen we daarmee klaar waren was het licht al vrij hard bleek later toen. Sander toch nog is gaan kijken en terwijl hij in tempo naar beneden liep, heb ik hem met de telelens met het mooie licht en een restje nevel vastgelegd. Daar is onderstaand beeld het resultaat van.

Op stap met de heidekoning, Saskia

Op stap met de heidekoning, Saskia

Tijdens deze ochtend gebruik gemaakt van elementen die altijd wel te vinden zijn op de Posbank, zoals de ‘dode bomen’. Terwijl ik onderweg was naar Sander en Saskia even verder op, werd mijn oog getrokken door de dode boom die ik als ‘doorkijkje’ door de takken van de andere dode boom kon dienen. Het was het licht wat mijn aandacht trok dat op de voorste boom viel. 

Dode boom in de dode boom

Doorkijkje van bomen

Tegen beter weten in weer gaan naar de Posbank 15 08 2020 

Zaterdagochtend ben ik weer gegaan naar inderdaad de Posbank. Ik had daar wel mijn twijfels over, want het weerbericht voorspelde niet veel goeds. Maar als adjudant van heidekoningin Saskia die wel weer ging en na een blik op de weerapp ‘s ochtends vroeg zag ik dat de condities gewijzigd waren. En ben dus wel gegaan. Want ga je niet sowieso geen foto! Na een gezellige wandeling en een aantal Betuwse fotografen op sleeptouw te hebben genomen die in het schemer donker de weg naar boven niet wisten, besloten helemaal naar boven te lopen. Vanuit hier de klassieke punten gefotografeerd, om zo mijn jaarlijkse opnames te maken van de bekende spots die ik altijd vastleg. Dit doe ik om zo een tijdsbeeld over meerdere jaren te kunnen tonen.

Mijn favoriete boom in het heidelandschap van de Posbank

Mijn favoriete boom in het heidelandschap van de Posbank

Ondanks dat er kleur ontbrak, heb ik me gefocust op het naar rechts belichten en de witte nevel te omarmen. De meeste van deze ochtend maakte ik met mijn 100-400 mm. objectief. Aangezien je toch niet al teveel lucht in je foto wil hebben. En zo kun je ook natuurlijker kaderen. Het levert ook nog eens keer hele andere beelden op. En mocht je toch iets wijder willen dan maak je een panorama of focus je op doorkijkjes. Mijn stelregel is, des te saaier de lucht, des te langer mijn brandpunt. Des te mooier de lucht, des te korter (wijder) mijn brandpunt.

Doorkijkje

Doorkijkje op de bekendste boom van de Posbank.

Stressen op de Lemelerberg 16 08 2020

Voor de derde ochtend op rij vroeg opgestaan. Ditmaal liep de wekker al om 4 uur af, zodat ik uiterlijk half 5 richting de Lemelerberg parkeerplaats kon afreizen. Daar had ik met Ellen van den Doel had afgesproken om met haar op de Lemelerberg, landschap- en heidefotografie te bedrijven. Dat ik haar bodyguard mocht zijn door het bos nam ik op de koop toe. De ochtend kende precies 10 minuten spanning en sensatie. Spanning en sensatie omdat je een keuze moet maken waar je gaat staan om je foto te maken. Ellen besloot terug naar boven te gaan. Ik in eerste instantie ook, maar toen ik daar kwam en niet de compositie vond die ik mooi vond in luttele seconden besloten snel weer terug naar het beginpunt. Ik rende nog net niet. Precies op het juist moment was ik op de plek terug, heel even liet de zon zich zijn en dat leverde onderstaande foto op. Missie geslaagd.

Lemelerberg Overijssel

Eventjes kwam de zon door de bewolking en kleurde de lucht paars

Na dit moment verdween de kleur, maar bleef het mistig. Dit leverde voor mij een van mijn top 3 beelden van dit heideseizoen op. De koort was maximaal aanwezig deze ochtend, alleen de condities zaten weer niet mee. Want wel mist en bewolking dus geen spannende luchten, maar wel lagen in het landschap zoals in onderstaande foto.

Gelaagd landschap Lemelerberg

Gelaagd landschap van de Lemelerberg, dankzij de 100-400 mm. lens en 1,4 extender.

Omdat het kan 17 08 2020 

Ik zag omstreeks 5 uur ’s middags mooie wolkenluchten ontstaan. Dus samen met Femke en Kashia besloten om nog even naar de Posbank te gaan. Stiekum ben ik eigenlijk tijdens de heidekoorts de hele dag op de heide of in dit geval de Posbank te vinden. Of in de heidebloeiperiode iedere zonsopkomst en zonsondergang vastleggen. Dat kan niet, maar soms kan ik wel even als de condities anders zijn dan anders, zoals met die onweersbui of typische Hollandse wolkenluchten naar de heide gaan….. een uurtje was genoeg vanavond. Van nog een beetje hitte voelen, tot zeggen tegen Femke: “Nog 1 foto wil ik maken, even wachten tot de zon weer komt en dan zien en zeggen: ‘Volgens mij kunnen we nu wel gaan want er komt een regenbui aan!”. We zitten nog geen 5 minuten in de auto en het begon toch serieus te regenen dat je geen hand voor ogen zag!

Laowa 10 mm. landschap van de Posbank

De bekendste boom van de Posbank. De eerste dreigende luchten dienen zich aan. (10 mm. Laowa)

Nieuwe poging zonsopkomst Posbank 18 08 2020

Zonsopkomst en kleuren boven de heuvels van het Herikhuizerveld

Sander was al een eind weg en stond even perfect in beeld

Net nietNet niet! Wel mooie kleuren, maar geen mist

Blijven proberen

Een klein beetje haze was er wel vlak na zonsopkomst

Sander en ik gaan als het even kan en past in onze agenda’s samen op pad tijdens de heidebloeiperiode. De Posbank is dan favoriet. Hoewel we beide dit jaar ook ons hadden voorgenomen hadden andere locaties te fotograferen. Vanochtend was de Posbank wel het doel, want we hebben een ‘plekje’ waar we beide zoiets hebben, ‘die willen we met de juiste condities graag eens op de gevoelige plaat vastleggen’. Volgens de weerberichten zou vanochtend de kans op mist, zon en dus kleur groot zijn. Helaas bleek het tegendeel, niet echt mist, en de kleuren en zonsopkomst was zo-zo…. En toch toch heb ik genoten en het genomen zoals het is. Kan niet altijd feest zijn. Morgen weer een nieuwe poging, maar dan ergens anders. Spannend, want voelt als vreemdgaan, zo verliefd blijf ik op de Posbank.

Alleen maar toch samen 19 08 2020 

De wekker loopt af, maar ik ben al wakker! Mijn spullen staan klaar. Ik bof want Heleen heeft mijn ontbijtpakketje klaar gelegd op mijn fototas. Bestemming is niet de Posbank maar ergens in Arnhem Noord, waar een ‘klein’ heideveldje ligt met voldoende mogelijkheden. Een plekje die Sander en ik al eerder gescout hebben. Precies op tijd parkeer ik naast Sander zijn auto. Grappig detail het is een ‘frisse’ ochtend met 15 graden, maar in korte broek en sweater met mijn wandelschoenen aan loop ik het veld in. Sander daarentegen in lange broek en vest. Hij heeft nog net geen muts op, maar ja 30 kg verschil zal het wel zijn qua warmte beleving. We lopen het veld in. Stilte en als je goed luistert hoor je in de verte de A12. Een mooie laag mist hangt over het landschap. We vinden onze weg naar het heide veld en gaan ieder onze eigen gang. Ik loop het licht en een compositie tegemoet en verlies me in het vinden naar wat ik mooi vind om vast te leggen. Op het einde van de zonsopkomst vinden we elkaar terug. Fotografie; ‘alleen maar toch samen’. Hoe mooi kan deze passie zijn met deze omgeving en condities.

Kleurrijke zonsopkomst Arnhemse heide

Kleurrijke zonsopkomst op de Arnhemse heide

Is de heide over zijn hoogtepunt 21 08 2020 

Na een paar doelen thuis te hebben gesteld, tuin gerelateerd dan en dankzij de hulp van Heleen zijn we lekker op tijd klaar. Dus toen er nog tijd over was, bedacht om een nieuwe locatie met heide eens te gaan bekijken. Zo gezegd zo gedaan. Lokatiegegevens in de navigatie, onderweg nog even bij Imme zijn weekendtas afgegeven en door. Maar…. 1 ding vergeten, in de middag was regen voorspeld en die regen kwam. Dus naar plan B, maar daar aangekomen toch nog een even een kwartiertje in de auto afgewacht om de regenbui over te laten trekken. Daarna een heerlijke ronde gewandeld over de Mookerheide. Ondanks dat ik mijn kleine Sony bij me had, toch besloten alleen met de iPhone SE (2020) de wandeling samen met Heleen en Kashia te doen. Ik had 2 reden hiervoor. Met de Sony RX100VII zou ik toch weer teveel de fotograaf gaan spelen en dus zou het voor Heleen minder leuk zijn. De andere reden, ik wilde wel eens zien wat de iPhone kan. Onderstaand het resultaat van de foto’s bewerkt met Lightroom Mobile. Het is leuk, maar ik mis de echte scherpte, dus achteraf wel spijt dat ik RX100 die vlijmscherpe beelden aflevert niet gebuikt heb!

iPhone landschapfotografie

Afbeelding 2 van 4

Kleurrijke zonsondergang over de heide van de Posbank 22 08 2020

Posbank kleurrijke zonsondergang

11 dagen geleden stonden we hier nog met zijn tweeën en een verfrissende Radler. Nu was het druk, gezellig, maar erg druk

Na het avondeten hingen er nog mooie wolken bij ons in de regio. Dus Heleen en Femke wilde wel mee. Foto en heidebuddy Sander ook. Heleen en Femke onderin het dal afgezet en ze verteld hoe ze moesten lopen om mij te vinden op deze plek. Zo gezegd zo gedaan. Terwijl ik me verloor in het fotograferen, want een mooie kleurrijke zonsondergang viel ons ten deel, bleek dat Femke en Heleen de route anders geïnterpreteerd hadden dan ik ze had uitgelegd.

“Wat is het toppunt van ‘zoek mijn iphone’?

Jezelf met dochter en hond onderaan de postbank af laten zetten om naar fotograaf Dave te wandelen………met zijn telefoon in jouw tas🙄Ik dacht al, waarom zie ik hem nou niet, gek hè als je je eigen tas achterna loopt😬” uiteindelijk na een heerlijk moment van fotografie en maar slechts 27 foto’s te hebben gemaakt, ze weer terug gevonden op het traditionele uitkijkpunt.

Daarvoor nog twee fotografen wat verteld over filters, houders en wat ik gebruik. Ook nog wat tips voor de zonsopkomst gegeven. Kortom weer een leuke avond en ik denk voor de Posbank wel een van de laatste voor mij daar op de Posbank, want de heide is niet zo mooi meer. Maar zeg nooit nooit! 

Kashia in de heide! 23 08 2020

Mijn heide serie van 2020 zou niet compleet zijn als er geen foto’s van Kashia en de bloeiende heide in zouden voorkomen. Dus vanochtend samen met Heleen en de hond naar een kleine heideveld in de buurt van Arnhem gereden. Grappige aan je huisdier kennen is dat je al vrij snel weet dat het een uitdaging gaat worden hem rustig te laten poseren. Soms gaat dat prima, maar vanochtend was de bal nodig om hem even te laten zitten. Okay ik kan dit ook wel doen op het einde van de wandeling, maar nadeel is dan dat hij onder de troep zal zitten, want meestal wel zwemmen en rennen. Ook zie je dan meer zijn tong buiten de bek hangen. Dus probeer ik als zijn concentratie hoog is en hij nog enigszins schoon is aan het begin de foto’s te maken. Met dit als resultaat.

Kashia Nova Scotia Duck Tolling Retriever

Heide en Kashia. Ik denk een perfecte combinatie.

Avondwandeling over de Posbank 24 08 2020

Spelen met de Benro Gold & Light polariser

Benro Gold en Blue polariser….

Ik had gewoon nog even zin om eropuit te gaan. Dus Kashia ingeladen en gegaan. Lekker in het gouden uur gaan wandelen en deze compositie die ik eerder had gezien bij Arjan Almkinders op mijn manier benaderd. Alhoewel mijn manier…. Arjan maakte hem eerder dus dat was mijn eerste stap in deze richting en Sander roept steeds, ‘separatie’, of te wel zorg dat bomen of elementen elkaar niet overlappen. Dus dat als tweede hier gedaan. Last but not least, ik bedacht me dat ik de kleuren wel wat pit wilde geven, dus de unieke Benro Blue en Gold polarisatiefilter op mijn objectief geschroefd om daarmee wat pit te geven. Klein detail het geeft wel in deze stand wat goud kleurige zweem. De wandelronde voor de kenners was best mooi, want even later legde ik dit ook nog vast, op wat dit jaar de nieuwe hotspot van de Posbank is geworden 😉 Overigens ik ben blij dat er meer mensen ook ’s avonds de weg naar de Posbank weten te vinden.

lagen van de heide

Heide laagjes

Onverwachts 25 08 2020 

pastelkleurtjes tijdens de zonsopkomst

Pastelkleuren bij zonsopkomst

Als je koorts hebt dan word je soms weleens wakker van die koorts. Omdat het heideseizoen op de Posbank niet zo wil vlotten, gebeurt dit ook met de heidekoorts. Vroeger dan gepland werd ik wakker en besloot toch op te staan. Ondanks dat de weersvoorspellingen matig zijn ben ik toch gegaan. Terwijl je de compositie in je hoofd hebt ga je toch twijfelen als je ziet dat er mist is. Die dit jaar lastig goed te voorspellen was op de Posbank. Zal ik naar boven naar het standaard uitkijkpunt gaan of toch naar de plek in het dal. Ik koos voor het laatste. Later die ochtend sprak ik Arnhemse fotograaf Thijs Vermeer die wel boven op de Zijpenberg was geweest. Hij toonde een filmpje die exact het gekke licht en daarmee kleur toonde. Maar wel schoot hij, die niet echt vaak voor dag en dauw op pad voor fotografie was, die ochtend een wereldplaat. De lijnen en heuvels zichtbaar van de Posbank en op deze rand en roedel herten!! Wat een wereldplaat en voor mij een droomfoto, of te wel ik denk dat velen deze hadden en willen maken. Leuke is Thijs is een begenadigd fotograaf die hiermee wat mij betreft de ‘felbegeerde’ titel heidekoning 2020 verdiend 🙂 

Misser 27 08 2020 

Dankzij werk was ik de dag ervoor in Breda en vanuit hier een uitstapje naar zee gemaakt in een afnemende storm! Maar tot na zonsondergang gebleven en was dus laat thuis. Al rijdend onderweg met Sander gebeld over deze nieuwe ochtend. Dus hebben we besloten niet te gaan. Immers ik heb al voldoende ochtenden meegemaakt waarbij het licht er niet was en dus geen kleur. Veel in landschapfotografie heeft te maken met het weer en de weersvoorspelling. Maar toen ik om half 7 uit mijn raam keek wist ik niet wat ik zag….. dus met een diepe zucht gaan douchen en mijn verlies geaccepteerd. Immers het is niet altijd raak, anderzijds we hadden gewoon wel moeten gaan. Immers het is heideseizoen, anderzijds je snapt al de koorts is niet meer zo hoog, want anders was ik wel gegaan..

Even stoppen 28 08 2020 

Een werkdag in Ede. Bij het verlaten van het pand zie ik direct als ik naar de lucht kijk rondom mooie wolken. In de verte zelfs gerommel van onweer en een donkere lucht. Ik besluit om via de N224 terug naar huis te rijden. Gelukkig kent deze locatie een parkeerplek dichtbij. Grijp mijn kleine Sony RX100VII uit mijn werktas en loop op mijn blauwe suede schoenen door het gras het zandpad op….. precies op tijd keer ik om, om op tijd in de auto te zitten en de hagelbui niet volledig over me heen te krijgen. Het zijn vaak deze weersveranderingen die een mooie landschapfoto mogelijk maken. Verrassend genoeg viel me op dat de heide hier nog niet volledig in bloei was. 

Ginkelseheide

Fotofix = even genieten van je fotografie.(nb, no filters, de RX100VII is een fantastische camera en dus is er in nabewerking e.e.a. mogelijk )

Toch weer vroeg op pad 29 08 2020 

Kleuren en de Posbank

Ik denk dat dit een van mijn favoriete beelden van de Posbank van dit heidesiezoen is

Een appje uit Maassluis, Saskia heeft nog steeds de heidekriebels en laat me weten dat ze naar de Posbank gaat. Of ik ook zin heb. Zin altijd, dus een afspraak is zo gemaakt. En om iets na zessen lopen we in stevig tempo beide naar boven. Het is licht nevelig en er staat te veel wind om mist te laten ontstaan. Wel zijn er wolken. Het is alleen nog afwachten of er kleur komt. Al vrij snel blijkt dat de kleur er even is en krijgen we licht dat zich soms door de erg laag hangende bewolking laat zien.

Stemmingsvol

Stemmingsvolle ochtend op de heide van de posbank

Het is eerder somber en zelfs voor het eerst dit heideseizoen aan de koude kant. Wel is het voor de Posbank rustig voor een zaterdagochtend. Dus ondanks dat de perspectieven bekend zijn wel deze stemmingsvolle ochtend te benutten en lekker spelen met lange sluitertijden, polarisatiefilter en grijsverloopfilters. Hoewel ik dacht op tijd huiswaarts te keren, toch weer 3 uur mezelf vermaakt. Opvallend, de heide is op zijn retour. Nu helpt dit ‘sombere weer’ en de regen die er vannacht is gevallen ook niet, maar de roze, paarse bloemetjes zijn over hun hoogtepunt qua kleur heen.  Saskia bedankt voor je gezelligheid.

‘The Boys are back in town’ 30 08 2020 

In de mist op het Herikhuizerveld

In de mist op het Herikhuizerveld en gebruik gemaakt van de PolarPro filters

Bezoek uit de regio Rijnmond. Marco en Roy hebben ook weer de reis aanvaard vanuit het westen van Nederland. Na eerder die week het te hebben gecancelled, gaan we vandaag met zijn vieren de Posbank op. Altijd gezellig en al helemaal nu Roy gaat vloggen en over zijn polarpro filterkit. Marco druk ik een steviger statief in de hand en voor we het weten staan we in de heide te popelen om te fotograferen.

De paarden van de Posbank

Het leuke aan de posbank is, weer of geen weer je hebt altijd wel iets te fotograferen

Met dit keer dichte mist. Want wat een heideseizoen is het, met tropische temperaturen, warme nevelige ochtenden, matige zonsopkomsten en toch vermaak ik me er steeds gigantisch mee. Vanochtend was het gezelschap goed en de paardjes op de perfecte plek voor een sfeervolle nieuwe serie van de Posbank. 

De vlog is super geworden 🙂 kijken dus als je deze nog niet gezien hebt.

Omdraaien 31 08 2020

Ik was van plan weer naar de Posbank te gaan! De condities leken op paier goed. Kreeg de avond ervoor een erg leuk berichtje van Jocelyn die in Rijkerswoerd woont. Of ze mee mocht naar boven met me. Waarom niet dus ja. Volgende ochtend op tijd opgestaan, stap in de auto, regen, wind en ik dacht wat ga ik daar doen dan. Al genoeg saaie condities mee gemaakt dit heideseizoen. Dus auto gestopt. Op tijd een berichtje gestuurd en  omgedraaid, auto geparkeerd, hond uit gelaten en om 6 uur weer terug in bed. Soms moet je ook durven om te draaien en te stoppen.

Succes is een keuze – de aanhouder wint 01 09 2020 

Als de zon doorbreekt

Eerst was ik elders, maar op het juiste moment besloot ik toch naar een plek te gaan die ik kende en waar ik misschien een beter beeld kon maken

De meteorologische herfst is vandaag begon, het is 1 september. We zijn vier weken onderweg met de bloeiende heide. Wat een feest en wat een mooie verzameling beelden heb ik tot dusver. Vanochtend is de missie de mooie solitaire boom op de Ginkelse heide. Ook geprobeerd een vlog te maken, maar geen succes in het veld met de gimball en ook nog eens Kashia aan de looplijn bij me. Eigenljk te veel van het goede. Bij de boom was de bewolking niet mijn smaak en helaas geen mist. Sander kwam ook nog even aan waaien maar had een ander plan, dus die ging verder. Verder naar de overkant, want daar hing wel mist. Ik heb het even aangekeken, maar eieren voor mijn geld gekozen. Dus naar de auto en terug gereden langs de N224 richting Arnhem.

Kleuren harmonie

Paarse pret met op de achtergrond de mist die later het hele veld zou beslaan

Het is rond zonsopkomst en het is dan niet dat je even relaxt rijdt. Dus volle bak gas richting de schaapskooi over de N224. Rechts hangt her en der mist,  maar wat ik wilde vastleggen en waar ik 2 jaar eerder al was geweest zag ik van een afstandje niet. Dus hup weer omgedraaid en halverwege de Ginkel de auto weer geparkeerd. Kashia uitgeladen, fototas op de rug en naar een ander bekend plekjegelopen. Grappige is, Kashia zag direct dat Sander verderop voor me aan het fotograferen was. Hij merkte me overigens pas later op :-). Uiteindelijk kom je dan toch weeer bij elkaar uit, great minds think alike. En hoewel er fijne lichte pastelkleurtjes en mist waren, zoals in bovenstaande te zien is. Uiteindelijk gebeurde wat we hoopten, de zon kwam door de bewolking en bood ons een heel mooi stuitermoment, Ik denk dat ook hier het 5 of 10 minuten moet zijn geweest. Maar alles wat je zoekt komt dan samen. Door te blijven gaan, toch nu het heideseizoen op zijn einde loopt toch uiteindelijk de foto gemaakt, met kleur, licht, fraaie heide en mist. Alles zit in dit beeld.

De maan zien ondergaan en de zon opkomen (02 09 2020)

heidekoorts genezing is nabij

Vroeg op vandaag, om 0900 uur een afspraak bij een klant. Dus om 0500 uur loopt de wekker af om 0515 uur onderweg te zijn naar de Loonse en Drunense duinen en het heidegebied op te zoeken. De condities dit einde van het heideseizoen lijken nog steeds goed. Dus iets na zessen loop ik door het zand het gebied in. Rechts trekt de zakkende maan mijn aandacht die precies tussen de takken van een boom zich bevindt. Ondanks dat ik composities voor de zonsopkomst wil zoeken toch een paar beelden gemaakt.

Maan die zakt op de Loonse en Druunense duinen

De volle maan zien ondergaan

Om vervolgens linksaf te slaan naar de heide… waarom links? Geen idee zo voelde het. Een licht sluiertje nevel was te bespeuren boven het veld en al zoekend en kijkend ben ik verrast zulke mooie paars en roze gekleurde heide te vinden. Uiteindelijk zoals zo vaak vind ik een paar plekjes vanwege de vormen van de bomen en besluit hier te blijven rondhangen, om met de rap opkomende zon te fotograferen. Tot mijn enthousiasme neemt de hoeveelheid grondmist flink toe en neem ik op de koop toe dat er in een compositie een hek staat. Soms ben je blij als thuis komt met 1 goede foto. Deze ochtend is op die ochtend in januari na echt een heel bijzonder mooie, die ik niet snel zal vergeten, tot ver na zonsopkomst was het genieten.

blue hour boven de heide

blauwe uurtje eindigt en gouden uur begint, wat een kleurenfeest in combinatie met de bloeiende heide.

Brabantse savanne op de Loonse en Druunense duinen

Brabantse savanne op de Loonse en Druunense duinen.

Genezen van de heide 07092020

De voorspellingen lijken wederom gunstig. Dus vroeg eruit en terug naar die ene boom op de Ginkelseheide die ik in de heidebloeiperiode nog steeds niet op de ultieme manier had vastgelegd. Wat hoge bewolking en opkomende mist liggen in het vooruitzicht. En omdat ik lekker op tijd er was een rondje gemaakt en heerlijk staan fotograferen. Net alsof het zo zou moeten zijn, want voor mijn gevoel sinds de heerlijke ochtend op de Loonse en Druunense duinen, is dit een bonus ochtend. Wetende dat ik eigenlijk deze ochtend met Albert Dros op de Posbank zou staan. Plannen veranderen ook voor dag en dauw.

blauwe uur op de Ginkelse heide

Blauwe uur op de Ginkelseheide. De zon licht de hoge bewolking op en de mist komt eraan.

Lijnen, kleuren, heide en mistLijnen, kleuren, heide en mist. Een heerlijk moment.

De foto’s zijn gemaakt, de heide is over zijn hoogtepunt qua kleur en het is goed zo. De heidekoorts is definitief verdwenen, besef ik als ik even later verderop op Planken Wambuis sta te genieten van wat voelt als herfstfotografie. Je weet opeens, het is genoeg geweest met vele vroege ochtenden. 

De laatste echte heidefoto van 2020

De laatste echte heidefoto van 2020

Epiloog heideseizoen 2020

19x ging ik er bewust op uit in het heideseizoen van 2020. Ruim 100 foto’s heb ik aangemerkt als keepers en dat zeggende betekend het dat ik zeker 1.000 opnames in deze periode van een maand heb gemaakt. Het was geen makkelijk heideseizoen. We begonnen met een hittegolf en eindigde pas midden september met koudere nachten en dus mist. Weinig echt mooie luchten in combinatie met mist, maar wel veel mooie momenten. Momenten die ik samen beleefd heb met Sander, Saskia. Of via whatsapp met enkele fotograferen de faute heidefoto van de dag bespreken en samen lachen om elkaar. Ook waren er onverwachte ontmoetingen zoals die met de beste ijsmaker en leukste Italiaan van Nederland Roberto Coletti. Maar ook tradities met Saskia en inmiddels met Roy en Marco. En in de altijd geweldige vlogs van Roy Poots zie je wat fotografie doet. Het geeft kracht, plezier, zingeving, kameraadschap en ontspanning ondanks het vroege opstaan . En steeds die mooie momenten door het altijd andere licht mooie unieke herinneringen. Kortom Make your Memory Today is dit heideseizoen maximaal geslaagd!

Onderstaand de beelden van mijn heideseizoen 2020. Laat me in de reacties weten hoe jij jouw heideseizoen hebt ervaren?

error: Content is protected !!