Deel 2: de kleurrijke herfst

Terwijl ik dit schrijf en naar buiten kijk, komt er weer een nieuwe storing voorbij die flinke dotten natte sneeuw uitstoot. Vanwege afspraken en omdat ik goed verzadigd ben na enkele weken van intensief fotografisch genieten van de herfst ben ik er eens niet op uit. Besloten om de vele kleurrijke herfstfoto’s te selecteren en te beginnen met deze blog terwijl we in de late herfst zitten. In dit tweede deel (deel 1 lees je hier)neem ik jullie mee door de periode van 20 oktober tot en met 15 november. De kleurrijke herfst met een voorbode van de late herfst. De late herfst behandel ik in deel 3 en neemt jullie dan mee van circa 16 november tot 21 december inclusief de herfst top 10. Op de 21e begint de meteorologische seizoen winter begint. Maar nu eerste deel 2, herfstkriebels in de kleurrijke herfst.

Kleurrijke herfstkriebel feitjes

• In totaal maakte ik tot dusver, schrik niet 3.881 beelden.
• Daarvan heb ik er een kleine 900 aangemerkt met 1, 3 of 5 sterren. Dit zijn er nog best veel vanwege het feit dat ik bepaalde composities maak als 4×5, 16×9, 3×2, panorama, HDR of focus stack.
• Een top 10 van de herfst verschijnt medio December

Herfstkriebels en G.A.S. (gear acquisition syndroom)

Sigma 70-200 mm. F2.8 DG DN OS | Sports 023

Verreweg de meeste foto’s maakte ik in deze kleurrijke herfst periode met de Sigma 70-200 mm. F2.8 DG DN OS | Sports 023. Zoals het getal 023 al verklapt kwam dit objectief in 2023 op de markt. In eerste instantie maakte ik kort kennis met dit objectief tijdens het NK Mountainbike in Oldenzaal. In de periode van de kleurrijke herfst had ik de gelegenheid om deze lens nog wat langer aan de tand te voelen. Nu na enkele weken fotografie kan ik zeggen dat ik deze lens heb aangeschaft. Wat een heerlijk objectief en dus sinds jaren weer een 70-200 objectief in mijn tas. Maar dit betekend ook nadenken over wat doe ik met de Sony GM 100-400. Zal ik deze inruilen op een Sony 200-600 mm. of toch een Sigma 150-600 of misschien wel de Sigma 60-600. De Sony 200-600 maakte de meeste kans vanwege een van de redenen waarom ik de Sigma 70-200 heb aangeschaft. In elk geval de Tamron 28-200 blijft. Want dit blijft de ideale lens om altijd bij je te hebben en al helemaal als je licht van gewicht onderweg wil zijn met een bereik van 28 tot 200 mm.

1. Super beeldkwaliteit.
2. Korte zoomslag en plaatsing zoomring. (even wennen vanwege de slag rechtsom inzoomen en links uitzoomen)
3. interne zoom, dus duurzaam en in ‘slechter’ weer minder kwetsbaar voor vervuiling en vocht in de lens.

Kleurrijk hoogtepunt in deel 2 van de herfst

De vorige blog herfstkriebels sloot ik af met een fraaie serie beelden van een vrijdagse ochtend fotowandeling met John Goossens. Om vervolgens ‘s avonds met Ronald en Klaas na de boekuitreiking van Albert Dros zijn coffeet able boek The beauty of the Netherlands, in Rotterdam een fijne avondfoto te maken.

F8 and be there

Het weekend zou een kleurrijk hoogtepunt krijgen op zondag tijdens de eerste van drie herfst fotowandelingen die ik samen met Dutch Photo Academy gepland had. Uiteindelijk draait het vaak in landschapfotografie om er te zijn. Daarmee bedoel ik dat als je aanwezig bent in dat landschap je profiteert van het onverwachte licht en de kleuren die het met zich meebrengt.

Doen met wat je krijgt

Okay, je kunt steeds meer voorspellen, maar in sommige gevallen is gewoon gaan en het doen met wat je krijgt, het spontane ook erg leuk. Wat zeg ik, als je denkt het weer goed te plannen en het valt tegen is het een teleurstelling. Als je gewoon er bent, omdat je bijvoorbeeld een fotowandeling gepland hebt en je krijgt dit dan is het genieten.

Herfstvakantie op Texel

Na deze prachtige start van de kleurrijke herfst tijdens deze eerste gezellige fotowandeling, volgde een korte break op Texel. In het weerbericht was al mist in de voorspelling voordat ik naar Texel zou gaan. Mist en op Texel zijn is voor mij het summum. Weliswaar had ik deze zomervakantie ook al 1x mist, maar nu weer? Dat zou te mooi zijn, om waar te zijn! Dus de wekker ‘vroeg’ gezet, rond 7 uur, zonsopkomst was 08:15 uur. Het is nog zomertijd, maar wel in de week voordat de klok het verzet wordt. Dan is de zonsopkomst weer rond half 8, peanuts vergeleken met het voorjaar en zomer. Tijdens het opstaan buienradar hun mistradar gecheckt en daar zag ik op dat het zuidelijke deel van het eiland zichtbaar in de mist lag. Ik had als plan om de zonsopkomst dan met mist vanaf Loodsmanduin te doen, en zo vanaf een hoger standpunt het landschap te fotograferen. Als ik iets na zeven uur in de auto stap in het polderrijke deel van Texel rondom het dorpje de Waal is het lekker nevelig. Boven de weilanden hangt een mooie laag stralingsmist. Dus zette ik koers richting Loodsmanduin een locatie achter het pittoreske dorpje Den Hoorn. Maar als ik de weg naar Den Hoorn opdraai zie ik in de verte al dat de mist in die hoek er niet is. Wat is mijn plan B? Een schapenboetje opzoeken. Terwijl ik die ruimschoots voor handen heb, besef ik dat ik op de verkeerde plek ben om ook de fraai aankleurende hoge bewolking mee te kunnen nemen in mijn foto. Ik rijd verder en vind een nieuwe geschikte plek.

Op de terug weg besluit ik richting Noordzee te rijden. Ik wilde kijken hoe het in de duinen is qua mist en nevel. Misschien is er nog wat, maar dit is niet zo. Ik parkeer de auto spontaan ergens langs de kant van de weg. Wat blijkt, ik kan daar zo een uitkijkpunt oplopen en genieten van het prachtige goudenlicht en uitzicht. 

Ik geniet nog even van deze een enorme gave set zonneharpen, dus deze ook nog even vastleggen. Betekend wel dat ik moet opschieten om in het hotel te zijn. Daar kom ik nog net op tijd terug om samen met Heleen te genieten van een heerlijk ontbijt. Wat een top herfstochtend en de herfstkriebels voelen zo als een aangename massage. Later die ochtend besluit ik om samen met Heleen te gaan wandelen door het bos. Immers het is herfst en dan is een boswandeling ook op Texel een aangename bezigheid.

We lopen ook nog even samen door naar het uitkijkpunt om met het fraaie herfstlicht wat aanvullende beelden te maken. 

Herfst fotowandeling 2

De herfstvakantie verliep verder rustig, totdat de zaterdag aanbrak voor de fotowandeling die ik met Dutch Photo Academy had georganiseerd. Al tijdens de rit ernaartoe had ik al in de gaten dat dit een ongewone fotowandeling zou worden. Want vanuit de auto, zag ik tijdens het ochtend blauwe uurtje dat de zon de middelhoge bewolking weleens mooi kan raken. Toen ik aankwam bij Mariëndaal gebeurde dat us ook. Kortom niks wandelen, tijd voor koffie gunde het tiental fotografen zich niet en geheel zoals je verwacht van enthousiaste fotografen werden er fraaie foto’s gemaakt. Zelf moest ik even improviseren, want ik had enerzijds de Sigma 70-200 mm. F2.8 op mijn camera en in de tas nog mijn Sigma 50 mm. F1.4. Dus snel lens wisselen en improviseren.

Maar hier was de ochtend niet mee voorbij. De wandeling moest in feite nog beginnen. Een wandeling om niet snel te vergeten, want er was een deelnemer die recentelijk een zware ingreep had gehad. Voor hem was het sindsdien weer een van de eerste keren om tijdens een fraaie ochtend te kunnen fotograferen. Best ontroerend kan ik jullie melden omdat te mogen mee maken. Los van het feit dat het sowieso erg leuk is om met andere fotografen op deze manier op stap te mogen zijn. Wat blijft het bijzonder als je samen dezelfde passie deelt dan lekker buiten te zijn.

Onderstaand enkele beelden genomen tijdens de wandeling waar bij velen de herfstkriebels ontstonden.

Bonte herfstkleuren op de Westerheide

Op zondagochtend nog even samen met p@tje-fotografie op pad geweest. Nee, ik sloot aan bij zijn fotoplan en zo belandde ik na enkele jaren weer op een bekend plekje waar fraaie Amerikaanse eiken staan. En deze hebben een prachtige bonte mix aan kleuren. Dankzij deze ochtend, waarin ik meer fotografeerde dan deze ‘herfstlaan’ sloegen de herfstkriebels haast om in herfstjeuk. Als dan het weer ook nog eens meezit dan betekend dat de aankomende dagen erop uit. Dat ik dit kon doen, kwam omdat ik deze herfstperiode met klachten van overspannenheid niet aan het werk was en dus thuis was. Inmiddels gaat het al een heel stuk beter met me en werk ik weer enkele uren per week. De herfst en de begeleiding hebben me goed gedaan.

Onderstaand een serie beelden van de ochtend op de Westerheide.

Herfstuitje met P@tje

Later die week had ik met P@tje afgesproken om een dagje eropuit te gaan met de camera. Via het Apeldoorns kanaal, waar in een paar dagen tijd de meeste bladeren in het kanaal liggen, besluiten we richting de Achterhoek en landgoed de Velhorst te rijden. Het waren matige condities en dus perfect om de macro lens die ik voor de verandering ook maar eens in de tas had gedaan te gebruiken. Resultaat leuke foto’s, maar ook lekker aan de spierpijn de dagen erna 😉

We sluiten de dag af met een blauw uurtje. maar voor het eerst in mijn leven worden we op en plekje weg gestuurd. We staan in Rijssen bij het prachtige pand van Regge Invest, maar daar mogen we niet zijn. Omdat het een faut blau uurtje is besluiten we eieren voor ons geld te kiezen en er geen discussie van te maken. We stappen in de auto om een gezellige dag af te sluiten, traditiegetrouw, met een rijsttafel in Arnhem.

Paleispark het Loo de ideale plek voor je herfstkriebels

Na deze heerlijke donderdag met Patrick, had ik afgesproken met Rik Brookman ’s ochtends in het altijd fijne paleispark het Loo. De ideale plek om toe te geven aan de herfstkriebels. Had ik toen ik ernaar toe reed nog even het idee om door het park te wandelen. Uiteindelijk zijn we niet verder dan de vijver met het beroemde schuurtje gekomen. Onderstaan de serie beelden die ik er maakte. Het blijft een waar fotografen paradijs hier.

 

Mooie eerste week van november voor de herfstkriebels

Weerscondities waren voor de week die voor me lag gunstig. Dat betekent mist in de voorspelling. Dus maakte ik een keuze gebaseerd op de weercondities, want ik had op het oog om enerzijds naar de Posbank te gaan. Anderzijds de vallei van Beekhuijzen. 

En met de kans op wat zonlicht koos ik eerst voor een wandeling over de Posbank. Een keuze die me geen windeieren zou leggen achteraf, want de condities waren zoals gedacht en kon ik precies fotograferen wat ik van plan was. Mede dankzij weer de inspiratie en tip die ik van Sander had gehad, kon ik fraai de berken met hun gouden bladeren op het Herikhuizer veld vastleggen. Met het fraaie licht en de nevel was het echt een heerlijke ochtend. Ondertussen was ik er moederziel alleen totdat rond een uur of half 9 ze besloten het wandelpad weer strak te trekken. En dus kwam er een kleine kraanwagen het gebied in gereden. Nog even leuk staan kletsen met een medewerker van natuurmonumenten. Dus lekker door gefotografeerd en vergat ik compleet de tijd. Dat leverde me een  kleine uitdaging op want ik moest rond de klok van 11 uur thuis zijn. Een monteur van de AEG keukenapparatuur stond gepland om tussen 11:5 uur en 11:30 uur bij ons thuis zijn voor wat ‘reparaties’. Echter om kwart over 10 kreeg ik al een eerste melding. De monteur liep voor op schema! Dus moest ik in speedmars tempo samen met Kashia naar de auto. Stipt op tijd bereikte ik thuis en had ik een flinke stapel foto’s om te bewerken.

Een impressie van de foto’s van deze heerlijke herfstochtend op de Posbank, waar ik heerlijk aan de herfstkriebels heb toe gegeven.

 

Herfstkriebels in de vallei van Beekhuizen, verkennen en een fijne wandeling op nieuw terrein

Ook voor de woensdag klopten de weersvoorspellingen als een bus. Dus op tijd onderweg naar Velp, Beekhuijzen. Na een korte wandeling bereikte ik mijn fotol okatie. Loop de hoek om. En schrik me een hoed. Op de beoogde fotospot is het best druk. Gezellig druk. Klaarblijkelijk was ik niet de enige die bedacht had om hier naar toe te gaan. Ik ontmoet er eindelijk eens Dominik Majewski, die samen met Ramon Oost, Hannah Verboom en Tim Rensing aan het fotograferen was. Later ontmoet ik nog Brigitte Geerts die samen met een vriendin bij een boomstam op micro niveau macro’s aan het maken was

Nadat de rust was wedergekeerd, ben ik nog even blijven hangen en op mijn gemak wat gefotografeerd. Aangezien ik door Sander was getipt op het aanwezige uiltje een stuk verderop, daar nog naar toe gelopen. Uiteindelijk resulteerde dit erin dat ik weer veel te lang ben blijven hangen en voor de tweede keer die week moest haasten om op tijd thuis te zijn. In huis kwamen ze na weken, bijna 3 maanden wachten eindelijk de schuifdeur op de benedenverdieping plaatsen.

Een impressie van foto’s van deze ochtend

In je herfstkriebels blijven

Na een heerlijke start van de week kon ik het vrijdagmiddag niet laten om nog even te gaan kijken op landgoed Lichtenbeek. Het was grijs en grauw en om 4 uur ’s middag al vroeg donker. En ondanks dat ik geen statief mee had, wel de camera met de wandellens erop. (Wandellens is de Tamron 28-200). Toch nog een fijn beeld kunnen maken.

Lekker wandelen is ook een onderdeel van de herfstkriebels hebben

Zaterdags had ik met Sander afgesproken te gaan wandelen op een ander deel dat aansluit op het welbekende Planken Wambuis. Het is net als eerder in de week niet sprankelend weer. Wel lekker frisjes en de kleuren zijn volop aanwezig in het bos. Samen met Sander lopen we een heerlijk stuk door dit gebied. Als we een koffie pauze hebben genuttigd op uitkijkpunt de Valerberg, genieten we even van een blauwe kiekendief die voorbij fladdert.  Als we verder lopen en een berkenbosje passeren, er wat meer licht en dus kleur zichtbaar wordt besluiten we aan de slag te gaan met onze creativiteit.

Op het einde van de wandeling heb ik nog een momentje met een ruiter die fraai door het bos komt voorbij rijden en vinden we een stukje bos met een beuk in kleur, ook hier besluit ik vanuit het standpunt ook een ICM te maken.

Onderstaand een serie beelden die ik deze ochtend maakte.

De late herfst kondigt zich aan

Op zondag besluit ik omdat  er weer op uit te gaan. Het scouten van vrijdag is een goede keus geweest, dus parkeer ik bij Mariëndaal en loop door het bos naar de beoogde locatie. Maar ik moet mijn best doen om er te komen want ik vind het zo mooi overal.

Ik vervolg mijn weg en kom zoals altijd weer veel te veel foto mogelijkheden tegen. Deze toon ik in deze onderstaande serie. Klik op de afbeelding om ze groter te zien.

Uiteindelijk bereik ik veel later als gepland de beoogde fotolokatie. Gelukkig is de mist hier in het bos nog ruimschoots voorhanden. Kortom een meevaller.

Ik besluit verder te lopen. En hoe het gebeurt geen idee maar ik zie iets wat me niet eerder is opgevallen. Soms zijn het weer die onverwachte momenten waar ik als fotograaf versteld van kan staan. Want ik ben hier al zo vaak voorbij gelopen.

Qua gear vertelde ik al eerder geïnvesteerd te hebben in de Sigma 70-200. Maar voordat de herfst begon had ik een nieuwe polarisatie filter met magnetische fingen van Kase besteld. Vooral tijdens de herfst maak ik van dit type filter veel gebruik. En met magnetische ringen, kun je vrij eenvoudig het polarisatiefilter wisselen tussen de verschillende objectieven die ik gebruik of mee neem. Als extra had ik er ook een black mist filter bij gedaan. Ik had hier in een vlog wat over gezien en bedacht me dat het een fraaie toevoeging aan de foto’s zou kunnen zijn. En dat is het zeker, want 5 van de 10 beelden heb ik deze herfst heb ik met de combinatie blackmist en polarisatie gefotografeerd. In een andere blog of misschien wel vlog zal ik hier specifiek op terug komen. Wat het sowieso doet, het versterkt het nevelige, heeft impact op de hooglichten en verzorgt een orton achtige sfeer zonder impact te hebben op je scherpte.

Naast bovenstaande foto besloot ik via een andere route naar de lokatie van de eigenlijke foto missie van die ochtend te lopen. Dankzij de mist in het bos werd direct mijn aandacht door dit schouwspel getrokken.

Maar ergens had ik het gevoel dat de voorgrond teveel afleidt en de boom in het midden teveel . Dus voorzichtig een weg gezicht door de bramen en takken om een beter zicht te krijgen op de larixen in de achtergrond. En net alsof het zo moet zijn, heel voorzichtig komt er licht en ben ik blij dat ik mijn groothoeklens bij me heb. Zo ontstaat onderstaande foto.

 

 

Mijn missie deze ochtend was eigenlijk onderstaande foto’s te maken. Ik had er al eerder op vrijdag met de iPhone op groothoek en met de Tamron 28-200 op 28 mm. gefotografeerd. Maar bedacht me met gedempt nevelig licht dat ik er dan naar toe zou moeten met de 10-18 en de 16-35 groothoeklenzen. Onderstaand de beelden waarvoor ik eigenlijk op stap ging.

Tot slot herfstkriebels deel 2

Allereerst bedankt als je tot zover in deze blog bent gekomen. Ik schrik er zelf van hoeveel beelden ik heb kunnen maken deze periode. Enerzijds omdat ik eropuit kon, maar anderzijds omdat het wat mij betreft een hele prachtig kleurrijke herfst is geweest. De tijd is voorbij gevlogen en dus vond ik het meer de moeite waard om er steeds op uit te zijn geweest en er zoveel van te delen. Samenvattend kan ik stellen dat:

• naar eenzelfde plekje gedurende een seizoen leerzaam, inspirerend is
• de Sigma 70-200 mm. f2.8 een aanwinst in de fototas is gebleken
• de Kase magnetische filters prettig in gebruik zijn 
• de black mist filter een extra touch en effect geeft
• door soms je camera een ander aspect ratio te geven, 16×9, 4×3 je in het veld anders leert kijken. (voordeel voor de Sony gebruikers, het originele 2×3 beeldformaat blijft in de raw files in tact!)
• Advectieve mist dankzij het lage drukgebied de sfeer in het bos totaal kan veranderen
• Stralingsmist sprookjesachtige taferelen biedt
• Fotowandeling dankzij fraaie landschapfotografie weersomstandigheden je wandeling in de war schoppen
• Lekker buiten zijn in de herfst synoniem staat aan herfstkriebels 

Hiermee sluit ik deze blog van de kleurrijke herfst af als het inmiddels eind november is. Er is weliswaar storm in de voorspellingen, maar ook meer kou en winterse buien. Kijken wat dat gaat brengen in de late herfst.

//Dave

Alle herfstkriebels qua foto’s onderstaand op een rijtje