Was vandaag vrij en bedacht me gisteravond; ‘Laat ik eens het Speulderbos gaan bekijken nu er nog wat herfstkleuren te zien zijn!’ Ik had al veel van dit bos op diverse foto sites gezien en erover gelezen. Was even één ding die ik over het hoofd had gezien (was gisteravond ook niet thuis!), de batterijen van mijn 2 camera’s waren zo goed als allemaal léég, ik had slechts 1 set opgeladen!!! Dus vanmorgen was het niet direct de auto in en wegwezen. Nee eerst zorgen dat ik in ieder geval een wisselset batterijen klaar had. Gelukkig duurt dit niet al te lang dus rond half 11 reed ik dan het Speulderbos in. De vorige keer, was vorig jaar met Heleen en de kinderen er wezen wandelen vanuit het bekende restaurant boshuis Drie, dit keer me laten leiden door het licht.

Speulderbos

Het Speulder- en Sprielderbos behoort tot de oudste en mooiste bossen van Nederland. Hier kun je ronddwalen alsof het een echt oerbos is. De natuur mag haar gang gaan. Glanzende sparren, knoestige, groenbemoste eiken, varens en halfvergane stammen zorgen voor een bijzondere sfeer. In het gebied zijn nog twee andere soorten bos te vinden.
Een bekende uitspraak over dit bos is de ‘dansende’ bomen,  dit heeft te maken met het feit dat er veel ‘kromme bomen’ staan. Op de website hollandgroen.nl las ik al eerder: “al vroeg in de prehistorie werden de bossen bewoond door mensen. De bossen werden gekapt om hout voor de huizen en schuren te winnen. Later in de 17e eeuw werd er ook hout voor de bouw van schepen gebruikt. De boeren gebruikten alleen de bomen met een rechte stam, de kromme stammen werden niet aangeraakt omdat ze niet bruikbaar waren. Dit proces heeft jaren geduurd en hierdoor ontstond er een bos met kromme en in elkaar gegroeide bomen. In de volksmond zijn deze kromme bomen bekend als de ‘dansende bomen’.”  Het lichte bos, met grove dennen, berken en eiken. En het donkere bos, waar vooral douglas- en fijnsparren en Amerikaanse eiken groeien. Een deel van deze bossen wordt nog steeds gebruikt voor houtproductie. Meer over het Speulderbos op de website van staatsbosbeheer..

Leiden door het licht = lekker dwalen

Al direct liet ik me leiden door het licht. Ik zag fraaie lichtstralen en een bospad met wat mist erin. De auto netjes langs de weg geparkeerd en met de Fuji en all-round lens (18-55 mm.f/2.8-4) om de nek gehangen en de Canon op statief met lange lens (70-200 mm.  f/4) onder de arm. Ik liep wat verder het bos in en kon mijn geluk niet op. Dansende bomen, een paadje, de bekende lichtstralen die ondanks dat het al wat later was (10.30 uur) toch nog steeds een mooie mystieke sfeer oplevert. Alleen al over de eerste 500 meter heb ik denk ik een uur gedaan om vervolgens het licht te volgen. Vervolgens lekker gaan dwalen, en op een zeker moment had ik het gevoel dat ik enigzins verdwaald was, het was stil, ik kwam een groepje wandelaars tegen, een mountainbiker en toen ik weer op de terugweg was een fotograaf die bevestigde dat ik weer de juiste richting uitliep!Ook een jockey op een klein karretje flitste voorbij. Zonder dat ik er erg in had liepen mijn batterijen leeg (ik werk veel met LiveView) en was het alweer ver na twaalf uur.

Onderstaand een aantal foto’s van deze heerlijke spontane ochtend in het bos van de dansende bomen geplaatst. Ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Klik op de afbeelding onderaand  en je bekijkt ze op groter formaat, enjoy 🙂