Soms is het tijd om dingen eens anders doen. Dat bedacht ik me midden November 2024 toen het over de kerstvakantie ging. Normaliter zijn we altijd thuis in deze periode. Dit jaar kwam in me het idee op om dan eens een soort van ‘weekendje weg’ te gaan. Mede dankzij Saskia (@saskiaqua) kwam ik op Zuid-Limburg. Onderstaand een verslag van onze korte trip tussen de kerstdagen en oud en nieuw in, met antwoord op de vraag, of Zuid-Limburg er de moeite waar is voor landschap fotografie.
Omdenken bij aankomst in Zuid-Limburg
Ik moet eerlijk bekennen dat ik op de bonnefooi richting Zuid-Limburg ben vetrokken Vaak denk ik van te voren over plekjes na om naar toe te gaan tijdens een vakantie of uitje om te kijken wat er te fotograferen zou zijn. Maar in dit geval dacht ik we zien daar wel verder. Sowieso is Maastricht dichtbij en er is altijd ter plekke wel een mooi plekje of een wandelingen om te doen. Ik hield met niets rekening en had echt het “we zien-wel-wat-het wordt-gevoel”. Sowieso stond ik na een intensieve periode in de herfst wat uit, qua motivatie en inspiratie. Misschien dat het sombere weer van de winter er ook in meespeelde.
Cloud inversion in het Geuldal. Foto: Saskia van Kuijen.
De vrijdagavond reden we rond de schemering Epen in het Geuldal binnen. Tot aan Roermond hadden we heerlijk de zon in de auto, maar daarna daalde de temperatuur al snel van 7 graden naar rond het vriespunt. Toen we ter hoogte van Heerlen reden zagen we wel weer de zon terug. En rond zonsondergang reden we het Geuldal in waar op dat moment de hoge bewolking fraai op kleurde en het fotografisch supermooi was. Er was zelfs een cloud inversie gaande, en die had ik graag vastgelegd.
Helaas kon ik er geen foto’s van maken, want ‘hoge nood’, kou en vooral geen idee waar te stoppen lieten me doorrijden naar de overnachting lokatie Herberg de Smidse. Inmiddels zou ik wel weten waar ik naartoe had moeten rijden. Maar gelukkig is er zoals altijd nog een blauw uurtje. Na ingecheckt te hebben, spullen naar de hotelkamer te hebben gebracht nog snel het statief uit de auto gehaald en naar hartelust staan fotograferen, voordat we aan tafel konden. Dat is in deze tijd van het jaar een uitkomst als je blauwe uurtjes wil fotograferen.
Blauwe uurtje in Epen, dankzij het felle puntlicht in de voorgrond een lastige opname om goed te belichten. HDR van 5 beelden.
Een mooie winterse zaterdagochtend in het zuiden van Nederland
Laagjes in het landschap met zicht op Emmaus en het Vijlenerbos.
Met een schuin oog voor het slapen gaan na een heerlijk Limburgs diner nog naar de weerapp gekeken. Daar zag ik dat de mist die ’s avonds het Geuldal bedekte helaas zou verdwijnen. Maar dat de heldere nacht vorst zou brengen. Dus dat er mogelijk wat rijp zou kunnen ontstaan. Wekker gezet en rond 8 uur stond ik buiten in een helder wit berijpt landschap. Het was koud maar heerlijk om buiten te zijn. Nadeel van de plek nog niet goed kennen is dat je eigenlijk geen idee hebt waar te beginnen. Dus ik dacht ik loop eerst naar boven en dan zien we het wel. En zo kwam ik op de route uit bij bovenstaand plekje waar na een beetje rustig kijken en positioneren, de fijne laagjes van het heuvellandschap mooi zichtbaar werden. Deze foto is nog ruim voor zonsopkomst dus een klein beetje kleur was al in de lucht. De wandeling leidde me verder langs de Geul en door het bevroren landschap belandde ik onverwacht bij de Volmolen. Die was me als fotoplek door John Goossens.
Winters licht bij de Volmolen in het Zuid-Limburgse Geuldal.
Als even later de zon iets meer het gebouw verlicht komen de texturen van de stenen van de volmolen nog meer tot leven.
Na een beetje uitkienen, ondertussen Kashia entertainen (die graag een stok uit het water wilde halen) een beeld kunnen maken met de vistrap links bij de Zuid-Limburgse Volmolen.
Onderstaand een serie foto’s gemaakt tijdens de verkenningswandeling op zaterdagochtend door het Geuldal in Zuid-Limburg.
Het blauwe uurtje in Maastricht
Na een heerlijke wandeling ’s ochtend door de heuvels gemaakt te hebben, een eenvoudige lunch in de vorm van een Limburgse punt vlaai met koffie in de middag naar deze prachtige stad gereden. Als we hadden geweten dat het zo enorm druk zou zijn deze zaterdagmiddag dan wellicht toch een andere keuze gemaakt. Maar als we er dan toch zijn, cameratas mee, het compacte en lichtgewicht Benro Rhino statief mee om te fotograferen in het blauwe uurtje.
’s Middags naar Maastricht en de kerstmarkt bezoeken. Bij het vallen van de avond nog even het blauwe uurtje meepakken.
Fotowandeling maken door het Zuid-Limburgse Geuldal
tot dusver een heerlijk verblijf in het Zuiden van het land. Maar zoals ik in het begin al schreef was ik om hier naar toe te gaan op het spoor gezet door Saskia van Kuijen. Saskia ken je misschien wel uit mijn blogs over de heidekoorts. Ik heb haar ontmoet op de Posbank en nu en dan spreken we elkaar, uiteraard over fotografie. Dus het plan was om mee te wandelen met haar fotowandeling / smartphone workshop die ze namens Dutch Photo Academy dat weekend zou verzorgen. We hadden de zaterdagochtend de route al samen met Heleen, haar dochter en onze Kashia verkend. Dus op zondagochtend ben ik op tijd op gestaan. Het had licht gevroren zodat in eerste instantie de route goed begaanbaar was. Maar op sommige stukken was het door de overvloedige regenval van de weken ervoor toch glibberen en glijden.
‘Uitzicht’ op het Geuldal op een sombere ochtend, waardoor het vakwerkhuis mooi eruit springt. Panorama van 3 liggende beelden met de Tamron 28-200 lens. 96 mm. 1/125e f/5.6 en ISO800.
Is fotograferen in Zuid-Limburg wat?
De wandeling zelf was gezellig en genieten van het buiten zijn in Zuid-Limburg. Ik vraag me gelijk af hoe zou het hier in het voorjaar zijn? Dus misschien dan in de Lente nog maar eens een weekendje een verblijf of een overnachting boeken in Zuid-Limburg. Want daar heb je de conclusie al. Het is er zeker fotogeniek in het Geuldal in Zuid-Limburg. Het is en een unieke plek om te zijn voor fotografie en voor ontspanning. Ik heb me prima vermaakt in het Geuldal met mijn type fotografie. De fijne blauwe uurtjes, de vroege winterse ochtend en de wandeling droegen daar natuurlijk bij aan. Hoewel de zondag nevelig en somber was, kon ik me er toch fijn vermaken. Je ziet dat er landschappelijk voldoende te fotograferen valt. Zeker voor de cultuur landschap fotograaf is het een aanrader. En zoals ik vermoedde, de heuvels maken het voor het componeren een prachtige plek. So I’ll be back en AANRADER dus. Een andere aanrader is de fotowandeling met eerder genoemde Saskia. Ik heb weer van haar geleerd hoe ik leuke effecten kan krijgen met mijn smartphone. Daarnaast is ze een prettige workshop en fotowandeling begeleidster bij wie je je snel thuisvoelt en begrijpelijk haar kennis deelt.
Smartphone fotografie en Saskia (gele jas) die in haar element is om kennis te delen over fotograferen met de smartphone.
Als het in de sombere winter al fraai is, hoe zou het hier dan wel niet zijn in de lente? In de achtergrond de Volmolen.
Wat een fraaie winterse platen Dave. Zuid-Limburg is zo fijn om heen te gaan maar ik ken het alleen van het voorjaar en de zomer. Die platen van de volmolen zijn mooi geworden. Heb je de molen van Otten ook nog bezocht toen?