Ik googlede even op dit woord:
jaloers bijv.naamw. Uitspraak: [jaˈlurs] 1) als je het vervelend vindt dat jij iets niet hebt dat een ander wel heeft Voorbeeld: `als je geen partner hebt jaloers zijn op mensen die gelukkig getrouwd zijn`Synoniem: afgunstig 2) als je…
als fotograaf durf ik eerlijk te zeggen dat ik zo nu en dan best weleens…… jaloers ben? Of is jaloers niet het juiste woord? NEE voor mij is jaloers NIET het juiste woord! Laat me eerst een paar voorbeelden geven.
Jaloersmakende voorbeelden
Mijn fotomaatje P@tje stond al diverse keren in Zoom en won een paar leuke prijzen. Fotovriendin Aline exposeerde op de machtige mooie SS Rotterdam met haar fine-art foto’s en gaf workshops en lezingen! Afgelopen weekend was ik onderweg met Marco van Dijk en wat denk je. Prijkt ie daar opeens als foto van de dag op Zoom, dreigt prijzen te winnen bij het één en verschijnt in een bekend blad. Binnen de fotoclub winnen altijd anderen de prijzen en ‘fotosjist’ Ronald Verwijs staat vaak voor dag-en-dauw met het mooiste licht ergens in de Betuwe hemelse sferen vast te leggen, terwijl ik…..precies aan het werk was of gewoon niet mijn bed uit kon komen. Of ik simpelweg nog niet de ‘technische kennis’ had om van dat identieke beeld dat kunstwerk te maken of gewoon niet had bedacht die foto daar ook eens te delen en mee te doen……of zo te bewerken!
Ja hoor mij gebeuren bovenstaande zaken 🙂
En toch zeg je je bent niet jaloers?! Ja hoor dat zeg ik, want weet je waarom?
Ik geniet dubbel-en-dwars van hun foto’s, leer er weer van en ben vooral apetrots dat het ze gelukt is! Want was ik jaloers geweest dan had ik ze niet gefeliciteerd, ze niet aangemoedigd nog betere foto’s te maken en was ik vooral niet met ze op pad blijven gegaan. Want weet je, voor mij is fotografie delen=vermenigvuldigen. Door hun leer ik en worden ook mijn foto’s op andere podia weer gezien en behaal ik op mijn manier door hun succes mijn succes. Het gras is echt niet groener bij de buren! Maar wat ik wel denk ik en bedoel ‘dat-zou-ik-ook-wel-eens-willen-bereiken’! Volgens mij is dit wat anders dan jaloers….
Dus aan alle andere fotograferen, bedankt voor jullie delen, want ik leer ik ervan.
Hoe zit dat met jou? Ben benieuwd……hoe jij hierover denkt…..
//Dave
Dave, ik herken absoluut dat gevoel en ook ik noem het geen jaloezie. Ik gun andere fotograven het beste en alle prijzen van de wereld. Maar, ook ik ken dat gevoel van waarom zij wel, en ik dan net weer niet. Maar, tegelijkertijd zullen zij dat andersom soms ook wel hebben natuurlijk.
Ook ik kan genieten van andersmans waanzinnig mooie foto’s en eigenlijk triggeren ze mij alleen maar om beter te worden, om te knokken en door te gaan om ook zulke mooie foto’s te kunnen maken. Daarmee win ik ook, alleen dan voor mijzelf.
Jaloers? Nee ik ben het ook niet. Ik vind het geweldig als ik hoor/lees/zie wat andere fotografen bereiken. Ik geniet met hen mee!
Daarnaast zijn het ook keuzes die je maakt. Hoeveel tijd investeer je in social media en op een andere manier aan naamsbekendheid?
Als eerste komt het genieten tijdens het maken van foto’s, je kop leeg en alleen maar bezig met je camera, het land doorkruisen op zoek naar die ene mooie opname die je daar gaat maken. Hoe kan je dan jaloers zijn als je geniet? Hoe kan je dan jaloers zijn als je die geweldig mooie opnames van collega fotografen voorbij ziet komen? Hoe kan je dan jaloers zijn als een collega fotograaf een expositie heeft, een presentatie geeft, een artikel plaatst in een fotoblad? Nee, ik geniet mee 🙂
Je vergeet iets he? Jouw foto van de John Frost…… 🙂
hoi Dave…jaloers?
nee…dat woord ken ik niet…ik noem het respect…voor diegene die voor dag en dauw uit zijn warme bed kruipt, de polder of naar de kust rijd, zijn fotospulletjes opzet en wacht op het juiste/mooiste moment…daar zit het verschil..die motivatie en gedrevenheid hebben om dat te doen..alleen of met een paar fotovrienden..gewoon daar staan, lachen, leren, en bewonderen…we doen allemaal ons eigen ding, bewerken het op onze eigen manier volgens ons beste kunnen…daar komen toch altijd mooie platen uit…nét die ene stap naar links, iets dieper door de knieën of door gewoon te spelen met je apparatuur….en wat kijk ik dan graag naar de ( verschillende) resultaten en standpunten en probeer mij daar dus in te verplaatsen, hoe zou ik het dan gedaan hebben?
het is toch juist zo leuk en leerzaam hoe eenieder het allemaal op z’n eigen manier interpreteert..en wat zou het saai worden wanneer iedereen gelijke foto’s zou maken..dus jaloers?
echt niet..leermomenten zijn het…stuk voor stuk !
Jaloers ikke?, nee totaal niet!
Wat is er mooier als je daar zo staat met je camera op de statief en je op het schermpje kijkt om te zien of de foto “gelukt” is en je tevreden bent met het resultaat en pas thuis op het grote scherm het WOW en/of YES effect hebt, ja daar doe ik het voor. Temeer ik de reactie’s van mijn vrienden en kennissen hoor, goh joh wat maak je toch mooie foto’s. Dan ben eerder bescheiden dan jaloers.
En hoe kun je nu jaloers zijn, immers ik heb de foto niet gemaakt zoals de ander dat heeft gedaan. Wat ik wel heb is, hoe krijg je het toch voor elkaar om de foto te maken zoals die gemaakt is, daar probeer ik van te leren. En zoals Aline als beschrijft, keuzes maken. Of dit nu in € in apparatuur/objectieven of bewerkingsprogramma’s of juist in tijd of wat heb je er wel/niet voor over om de ene foto te maken.
En wat is er nu leuker om van elkaar te leren/genieten van andere foto’s. En dan hardop zeggen He daar moeten we ook eens heen. Dan is het dus GENIETEN. En ik hoop dat er nog vele momenten komen waar we van gaan genieten vriend!
gr P@tje