Flickr, een platform voor fotografen waar ik sinds 2008 actief ben. Via 2 tools maak ik jaarlijks dit soort overzichten op dit platform. Helaas ben ik er de laatste jaren te weinig actief….

Droogte in Nederland, niet fijn, hinderlijk en klimaat technisch zorgelijk. Als fotograaf ook uitdagend, want de weersomstandigheden bieden dan minder kans op die momenten met mist, waar we als fotograaf van houden of soms nodig hebben om de juiste separatie tussen voor- en achtergrond te krijgen.
En als die omstandigheden er dan zijn, dan is het handig dat je dit plekje om de hoek hebt waar je snel naar toe kunt, of te wel een fijne local patch. Dit keer kon ik hier fotograferen vanaf een standpunt waar je normaliter niet kan staan. Maar nu dus wel. Dat levert een andere compositie op, die ik maakte dankzij de kleurrijke lucht die het beste vanaf deze zijde te fotograferen was. In mijn herfstblog zie je wat andere sfeerbeelden van deze ochtend.

Wat zou een top 22 zijn zonder de John Frostbrug 😉 In dit geval het tweede beeld al van deze heerlijke local patch waar ik zo graag kom. Deze avond ging ik samen op pad met Dutch Drone Views en SHX photography. Of te wel een avondje uit met de David en Swen. En die begon bij de John Frost brug. En terwijl ik al hier stond, waren zij nog achter mij aan het, ja praten 😉 De zon kwam zoals niet helemaal verwacht toch onder de bewolking uit. Ik moet eerlijk zeggen, dit is een van de weinige foto’s die ik van de Arnhemse John Frostbrug buiten het blauwe uurtje heb gemaakt die in mijn persoonlijke top 10 staat van de John Frostbrug qua beelden. Want dit licht, het contrast en de gouden kleuren…. magisch.

Dit jaar ben ik aan de slag gegaan met mijn in December 2021 aangeschafte drone (DJI Mavic Pro II). Deze ochtend had ik met meester vlieger Dutch Drone Views afgesproken. Maar de startplek was saai. Vanuit mijn ooghoek had ik op de heenweg gezien dat meer naar deze richting het mistig was. Dus als je op tijd bent, dan kun je je plan nog eens bijstellen. Voor mij een unieke ochtend, want voor het eerst ging ik vliegen met een mooi laagje mist. En vooral me in het begin alleen gefocust op vliegen en dus de ‘handheld’ in de kofferbak gelaten. Maar ik kan wel zeggen, inspannend en vermoeiend dat vliegen. Maar met dit soort condities enorm genieten van de vroege ochtendkleuren en het gezelschap van David! Voor mij een droomvlucht.

De herfst begon dit jaar mooi met al vroeg in het seizoen met sfeervolle condities. Dus toen ik deze zondagochtend wakker werd, me geen seconde bedacht, want ik wilde graag bij het Kapelletje met mist gaan fotograferen. Maar de mist was vrij lokaal, want bij het kapelletje op de heuvel geen mist. Maar vanaf hier zag ik wel de mist in deze richting. Dus direct doorgereden, auto geparkeerd en een uur lang op 10 meter diverse foto’s van deze fraaie laan van bijna alle kanten kunnen fotograferen. In mijn herfst blog bekijk je hier meer beelden van.

Vlak hiervoor hadden we lekker gegeten bij Kaap Noord en precies rond het blauwe uurtje kon ik hier  fotograferen, want de Eierlander vuurtoren op Texel blijft altijd mijn favoriete fotostek om op het eiland te fotograferen. Terwijl ik hier stond miste ik iets. Door de invallende avond vond ik op dit standpunt het geheel links sober en saai worden Een stel voorbij fietsende vakantiegangers die richting de vuurtoren gingen, bracht me op het idee van deze foto. Dus vroeg ik aan Heleen (mijn vrouw) om de auto te pakken en voor mij langs te rijden. Zo werd hetgeen ik miste in dit beeld opgevuld met een car trail. En zo ontstond uit een drietal beelden dit resultaat. Want ik had een korte sluitertijd nodig om het licht van de vuurtoren onder controle te houden en de radar te bevriezen. Terwijl ik een tweetal langere sluitertijd beelden gebruikte voor de car trail. En dankzij het werken met drie lagen en een masker kon ik de heklichten van de auto erin verwerken. 

Begin dit jaar verzorgde ik een drietal 1:1 workshops. En ik nam mijn gasten mij naar de Terletse heide, vlak buiten Arnhem. En op deze koude winterse ochtend, sloten we steeds af met fijn licht en deze poserende ‘Schotse hooglanders’. Hier hoefden we even te wachten dat de hooglander zijn hoofd langzaam naar ons toe bewoog en dankzij EYE AF ik met de 100-400 mm. Lens perfect kon scherpstellen op het oog. Heerlijk hoe techniek en het moment samen komen. En als ik dit beeld weer zie denk ik met plezier weer terug aan deze heerlijke winterse workshop foto ochtend. Dank aan de drie heren die met me mee om pad zijn geweest!

Mijn guilty pleasure in fotografie is lanen, small, breed, lang, kronkelend. Het maakt me niet, maar geef me een laan en ik vermaak me er qua fotografie wel. Er is 1 laan waar ik het hele jaar door kom en dat is deze op Planken Wambuis. Een vroege herfstochtend, net wat invallend licht op de voorgrond met als bonus op het juiste moment een eenzame wandelaar die uit de mist opdoemt en het beeld in loopt. 

Vaak zit het tegen, soms zit het mee. Of is het net andersom? In elk geval deze winterse herfstzaterdag nam ik het ervan. Zelf ben ik sinds eind 2020 amper meer bezig met het plannen van mijn beelden. Gewoon gaan en zien wat het wordt. Uiteraard kijk ik wel naar het weerbericht en zeker naar het weekend weerbericht, want dat zijn de momenten waarop ik er vaak op uit kan. Zo ook begin december, waar ik een hele zaterdag lang buiten kon spelen. Kou kun je je op aankleden en dus was ik van 8 tot 3 uur ’s middags in de omgeving van Arnhem buiten. Maar dit beeld, deze sfeer is onvergetelijk mooi. De mist creëert separatie tussen de boomstammen van de berken en het randje vorst op het gras en de takken van de berken maakt het helemaal af. En ook hier het gemak van de veelzijdig 28-200 mm. Tamron lens i.c.m. de gloednieuwe Sony A7RV camera. In mijn tas nog wel de A7IV met 16-35 mm. bij me, maar met dit soort condities schiet ik eerder lang dan kort of te wel meer tele zoom dan groothoek lens. En sja, dit soort condities, een groot foto feest.

Een ochtendje in mei samen met Sander Grefte erop uit om te fotograferen. Spaarzame momenten dat we er samen op uit kunnen en al helemaal dat het gebeurt dat er dan condities zoals dit zijn. En zoals de titel al doet vermoeden, dan moet ik denk aan die welbekende track van DJ Paul Elstak, Rainbow in the Sky. Wat een kleuren en het landschap bedekt met een fijne laag grondmist, koffie en goed gezelschap. Een ochtend met een kleurrijk randje. In de onderstaande vlog zie je hoe we het beleefden. Deze foto is er een mooie herinnering aan. Bekijk op Sander zijn website zijn beeld van deze ochtend in zijn eigen persoonlijke top 15.

Soms heb je van die ochtenden, dan zit alles mee. Dit was er zo eentje. Om 8 uur zou ik in Deventer zijn, wat vanaf mijn adres circa 35 a 40 minuten rijden was. Maar soms heeft vroeg wakker zijn, direct kunnen opstaan en op weg gaan zijn voordelen. Een van die voordelen was dat ik op de Pleijroute al mooie kleuren zag en dus tijd over had. Dus niet ver van mijn route wist ik een plekje waar ik deze kleuren zou kunnen vangen in een fraai herfstig landschapbeeld. Alleen wat ik nog nooit zo had meegemaakt, die kleuren, dat licht al ruim 40 minuten voor zonsopkomst zo mooi reflecteerde op het landschap. Ja een moment dat ik niet snel zal vergeten en zeker als ik dit beeld zie me nu enkele weken later weer terugbrengt naar die prachtige herfstochtend. Een ochtend die alleen maar topbeelden opleverde, soms zit alles mee en raakt het denkbeeldige glas niet leeg, maar stroomde het deze dag over. 

Vraag me wat de ingredienten van een goede foto bevatten en ik zal vaak antwoorden 5XL. Licht, Lucht, Lijnen, Lol en Lokaal. In welke volgorde je ze plaatst maakt me niet uit. Maar deze foto bevat ze alle vijf voor me. Meer over 5XL lees je onder andere in deze blog die ik voor Dutch Photo Academy schreef.

Tot dusver zijn er al twee blauwe uur beelden voorbij gekomen. Maar deze van de Hohenzollerbrucke in Keulen is er een die direct herkenbaar is als blue hour. Eindelijk was het dan zover, een zaterdag en eventueel een zondag met P@tje, fotovriend van het eerste uur fotograferen. P@tje is een Duitsland liefhebber en het nuttige in Duitsland konden we dus uitstekend op deze stralende voorjaarsdag in Maart combineren met elkaar. Al heel lang had ik deze klassieker in avondfotografie op mijn ‘too shoot lijstje’ staan. Maar dit beeld ontstond niet zonder slag of staat. Eerst bleek dat ik het hotel verkeerd had geboekt! Kortom tijdens het inchecken kwamen we erachter dat ik niet in Maart maar in April had gereserveerd!! Gelukkig na enig geduld en de juiste receptionist te hebben getroffen kregen we alsnog een hotelkamer. Vervolgens gingen we eropuit en zoals in zoveel grote steden, alles wordt verbouwd. Gevolg; links van de Keulse Dom stonden hijskranen. Maar dankzij photoshop en content aware kon ik ze na enig geduld eruit krijgen om deze mooie herinnering aan een fijn weekendje met Patrick te hebben van deze iconische plek. Thanks P@t en waar gaan we heen in 2023?

Samen met Bob van den Berg op pad voor ons jaarlijkse herfst-fotografie-uitje. Het was die ochtend al vanaf het ochtendgloren, zie foto 13 al verrekte prachtig. Onderweg in de auto naar Deventer waar ik Bob zou ophalen, genoot ik van prachtige condities met mist en een schitterende pastelkleurige lucht. Toen ik Bob opgehaald had en richting onze foto locatie reed, konden we het hier vlak na zonsopkomst niet laten te stoppen aan de overzijde van de Pietje Bell brug om vervolgens dit beeld te maken. Dat de fietser in beeld verscheen maakte, naast het prettige gezelschap van Bob, voor mij deze foto helemaal compleet.

Dit jaar had ik vier weken zomervakantie. Een zomervakantie die naast vrij zijn werk en doen waar je zelf zin in hebt, in het tekenstond van droogte, hittegolven en heide workshops. Maar de vierde en dus laatste vakantie week was de derde hittegolf aan staande. Dus bedachten we dat het nog een mooie moment was om een paar nachtjes weg te gaan naar het ‘koelere deel’ van Nederland, wat zich uiteraard in Noord Nederland op de Waddeneilanden bevond. Zowel Heleen als ik konden ons niet herinneren dat we ooit samen op Ameland geweest waren. Dus dat werd onze bestemming. Bij toeval werd ik de eerste ochtend (heidekoorts vroeg opstaan ritme) ruim voor zonsopkomst op tijd wakker. Met de Amelander vuurtoren op steenworpafstand, hoefde ik niet snel na te denken waar ik naar toe zou fietsen met Kashia in de fietskar. En ondanks een lekke band toch nog hierheen gepeddeld. Op mijn slippers op de duin geklommen om vlak voordat de zon links op kwam, die al de hemel wat kleur gaf dit beeld te kunnen maken. Een heerlijk koel moment met een fijne landschapsfoto als resultaat.

Zeg je heide dan zeg je heidekoorts. Die begon dit jaar vroeg met de eerste waarneming begin Juni van de heideblauwtjes. Deze kleurrijke wezentjes die je aantreft op de dopheide zijn voor mij een heerlijke foto onderwerp. Ik doe niet erg veel macro fotografie, maar de start van de zomer en het heideseizoen is niet compleet zonder het vastleggen van deze kleurrijke vlinders. Er is maar 1 nadeel aan deze vlinders fotograferen. In Juni vlak voor de langste dag, is het wel erg vroeg opstaan. Gelukkig was ik in goed gezelschap van P@tje. Terwijl we het veld in liepen ontmoeten we Jeannette van der Boon… en met zijn drieën vonden we genoeg heideblauwtjes om ieder voor zichzelf te genieten van onze hobby en zo onze eigen beelden te maken. Deze foto maakte ik op het einde toen de zon al boven de horizon was en zo een heerlijke explosie van licht en kleur creëerde.

Ben ik een mens van gewoontes en tradities? Ja ik denk van wel. Meestal ga ik er wel een keer paar jaar met fotovrienden op uit. Dat is een gewoonte van me. Maar een traditie wordt het als je er iets speciaals van maakt door dit op bepaalde momenten vaker te doen. In de herfst altijd met Bob van den Berg. In de zomer meestal rond de langste dag met Aline van Weert. Beide ken ik sinds het prille begin van mijn fotografie. En nu jaren later maken we er een traditie van om met elkaar te gaan fotograferen. Met Aline trek ik altijd naar onze gezamelijke liefde voor zeelandschappen richting de Zeeuwse kust. Ook dit jaar deden we dat. En al jaren mag ik dan blijven slapen bij Aline en haar man, in wat ik de leukste B&B van Nederland noem. Dan zeg ik ook jaarlijks, de volgende ochtend ga ik naar Kinderdijk. Tot op heden heb ik dit nooit gedaan, want meestal zijn we de avond ervoor laat thuis. Dus dan is vroeg opstaan niet direct het eerste waar ik aan denk, want om als je na 1 uur je bed in gaat en de zonsopkomst is de volgende ochtend rond 5 uur, dan is dit wel pittig om te doen. Dit jaar, voor het eerst, lukte het me wel. Ik had me geen beter moment kunnen bedenken om hier voor zonsopkomst te zijn om deze Hollandse landschapfoto te maken. Op naar 2023 Aline, ga je dan mee?

Ken jij het programma Nederland van Boven nog? Wat een prachtige informatieve serie was dat over Nederland, met dito schitterende beelden. En hoewel je het niet direct zou opvallen, dit is wel degelijk een foto genomen met een drone. Net onder de 10 meter hoog en dankzij de positie van de camera een foto van het kapelletje op de heuvel van boven. Niet perfect, want van meester @DutchDroneViews leerde ik om op details te letten om delen van een element vrij te krijgen van de horizon, wat hier niet helemaal gelukt is als je naar het kruis op het kappelletje kijkt. Het kapelletje mag ook dit jaar zeker niet ontbreken in deze top 22, want dit jaar was deze locatie voor mij het perfecte plekkie voor het leren vliegen met mijn drone die ik december aanschafte. Op verschillende momenten tussen april en juli, voordat de akker gedorst werd maakte ik honderden foto’s hier. Toch koos ik deze? Maar waarom dan deze foto? De kleuren, het gouden uur en de heerlijke mix van het licht en de bijna volgroeide akker met een paar dagen ervoor gesnoeide beukenhaag die het kappelletje extra markeert. En nog net een fractie licht in het kapelletje door het ruitje wat zichtbaar is.

Vlak voor dit moment vloog ik nog met mijn drone boven zee waar ik een beeld van een visserskotter aan het maken was. Ingespannen ben je dan bezig met navigeren, controleren van het toestel en ook nog eens foto’s maken. En opeens trok iets achter me de aandacht. Het waren de geluiden van mensen. Met nog ruim 10 minuten aan accuduur stuurde ik mijn drone terug op veilige hoogte om vervolgens precies op tijd deze serie beelden te kunnen maken van vakantiegangers die met de Vriendschap de overtocht deze ochtend gingen maken van Texel naar Vlieland. Zoom je op dit beeld https://www.waddenveer.nl/nl/in dan zul je zien dat net de eerste vier passagiers op het schip staan en aan de schaduwen zie je een lang gerekt lint van passagiers die nog aan boord gaan. De schaduwen van deze passagiers op deze wel bekende steiger maken het samen met de top down camera positie een mooi grafisch geheel. Mooie herinnering aan de zomervakantie 2022 op Texel en voor mij een heerlijk drone beeld.

Onverwachts belande Heleen en ik begin Juli op Texel. 3 weken voordat we er zelf op vakantie zouden zijn gaan, hadden we een onverwacht weekendje Texel. Nog niet al te heet was het begin Juli, nee het was eerder nog een typische Nederlandse zomer, wat frisjes en bewolkt. En met slechts mijn iPhone 12 Pro gewapend tijdens een strandwandeling viel me op eens een tafereel voor me op. Een ouder echtpaar was langs de branding bezig een klapstoeltje aan het klaarzetten was. Gezien het weer niet echt een te verwachten situatie. Enkele momenten later nam deze meneer rustig plaats. Ik twijfelde geen seconde om met mijn iPhone in de hand een paar foto’s van de scene die zich voor me ontvouwde. Alleen toen ik deze foto maakte met mijn iPhone, wist ik al meteen dat ik dit een ongekend gaaf beeld zou vinden. Want zoals zo vaak vind ik in een cultuurlandschap het menselijke element erin soms het landschap veel meer context geven. En tot slot zoals deze man hier ging zitten te staren en ik vermoed genieten van het zeelandschap daar kan ik mezelf helemaal in herkennen, wat zeg ik; “ik zou het zelf ook vaker moeten doen…… staren naar de zee, het ultieme onthaasten.”.

Vele foto’s die ik ook meer dan de moeite waard vind om te delen staan niet op deze pagina of maken niet eens deel uit van deze top 22 over 2022. Enkele van deze beelden twijfelde ik geen seconde aan dat ze in deze lijst moesten staan…. En dit laatste beeld is net zoals de vorige al maanden een beeld waar geen enkele twijfel over bestond dat deze in de top 10 van 2022 zou staan.