Al sinds de lancering van het Tamron 35-150 mm. f/2.0-2.8 was ik erg benieuwd naar dit objectief. Dus met de herfstvakantie aanstaande, de herfstkleuren die optimaler werden, wat vrije tijd en plannen in het vooruitzicht een mooi moment om het objectief eens aan de tand te voelen.
Voorafgaand aan deze blog. Ik word niet gesponsord of betaald dan wel ben ik gevraagd om deze lens te reviewen. Het is mijn eigen interesse in dit objectief en mijn eigen gebruikerservaring die ik verwerkt: heb in deze blog.
Camera’s, gear, accessoiren en objectieven. Ik heb er een zwak voor. Met net de gloednieuwe A7RV in mijn bezit was het de Tamron 35-150 mm. waar ik erg nieuwsgierig naar was. Simpelweg omdat ik het lensbereik interessant vind. Okay de 28-200 mm. van Tamron die ik sinds vorig jaar met erg veel plezier gebruik hoeft zeker niet weg. Maar de overlap tussen de Tamron 28-200 mm.f/2.8-5.6 en Sony GM 100-400 mm. f/4.5-5.6 is best aanwezig. Dus de 35-150 mm. zou ideale aanvulling kunnen zijn samen met de 16-35 mm. f/2.8. Daarnaast kent iedereen wel de klassieke objectieven 24-70 mm. f/2.8 met 70-200 mm. f/2.8. Maar wellicht is de 16-35 mm en 35-150 mm. een even zo goede combinatie. Dus ook dat wilde ik weleens ervaren.
Eerste indruk Tamron 35-150 mm. objectief
De Tamron 35-150 mm. maakte de eerste keer dat ik het objectief uit de tas haalde niet echt indruk op me. Ik vond het een zwaar lomp ding dat echt ‘front heavy’ is. Het voelde gewoon niet lekker in balans toen ik het voor de eerste keer op mijn A7RIV body (met L-Bracket) in mijn handen had. Ook op mijn statief, standaard met balhoofd, werkte het objectief niet lekker mee. Het balhoofd kan minstens 30 kg draagvermogen aan, maar als je de kop niet goed aandraait dan zakte deze gewoon voorover weg door het gewicht. Ondanks dat ik aan functionele krachttraining doe, werkte het gewicht me in het begin dus tegen. Desondanks heb je wel het gevoel dat je een kwalitatief stuk glas in je handen hebt. De lens voelt aan als een Sigma Art en de knoppen en ringen voor zoom en focus werken intuitief. De bouwkwaliteit is top, ondanks dat het toch plastic qua afwerking heeft. De vatting is van metaal en de rubberen ringen voel solide aan.
Specificaties van het Tamron objectief
Het objectief is uitgerust met een functie knop en AF/MF schakelaar, alsmede een lock functie. Deze laatste is handig gebleken i.c.m. de PeakDesign clip toen ik hem mee had tijdens een wandeling. De lens die normaliter uitschuift, blijft dan mooi hangen. Daarnaast bevat het objectief ook 3 programmeerbare buttons. Deze heb ik zelf niet gebruikt in de twee testweekenden. Ik kan me voorstellen dat het handig kan zijn in bepaalde situaties. Het objectief heeft een diameter van 82 mm. Dit biedt in combinatie de Sony GM 16-35 mm. f/2.8. die dezelfde diameter heeft, een handige standaardisatie, je hebt maar 1 maat ring nodig voor je filters of polarisatie.
Standaard wordt een degelijke zonnekap meegeleverd en is de lens programmeerbaar via de Tamron Lens Utility. Hiermee kun je diverse instellingen van de lens aanpassen. Dit heb ik deze periode niet getest. De lens kent een externe zoom en heeft naast bovenstaande ook een tweede schakelaar, die je kunt instellen voor 3 verschillende zelf te programmeren instelling in combinatie met de lensutility software.
Bereik en beeldkwaliteit
Het type fotografie wat ik het meeste bedrijf de laatste weken is lekker struinen door de natuur en dan landschappelijk foto’s maken. Dan neem ik mijn filters en een groothoek lens (10-18 mm of 16-35 mm of 24 mm) mee i.c.m. de 28-200 mm. Tijdens de twee weekenden dat ik het objectief te leen had, liet ik de 28-200 mm. thuis en verving deze dus door de 35-150 mm. Dit was in eerste instantie wennen, want de 28-200 weegt maar 575 gram en de 35-150 mm. weegt 1165 gram. Een aanzienlijk verschil. Ook het bereik tot maar 150 mm. was even wennen vs. de 200 mm. die ik inmiddels gewend ben.
Maar wat niet wennen is en eigenlijk gaande weg het gebruik me uitstekend beviel is de creativiteit die je kunt ontwikkelen door met grotere diafragma’s te werken. Het objectief is vanaf 35 mm. tot 40 mm. f/2.0, van 40 mm. tot 60 mm. f/2.2 en vanaf 60 mm. f/2.8. Lekker lichtsterk dus. Dit biedt voor ons liefhebbers in combinatie met de langere brandpuntafstanden dat je een mooie separatie tussen voorgrond, onderwerp en achtergrond kunt krijgen. Wat me direct bij de beeldkwaliteit brengt, die is gewoon dikke prima.
Het objectief heb ik veelvuldig op de Sony A7IV en in mindere mate op de A7RIV gebruikt. Op alle vlakken heb ik ervaren dat het objectief uitstekende scherpte en dus prachtige beelden mee helpt te produceren. De onscherpte kan fraaie bokeh produceren, maar qua details al vanaf f/4 mooi scherp.
Kleven er nadelen aan het Tamron objectief?
Zijn er dan geen nadelen aan dit objectief. Ik kan er eigenlijk maar 3 vinden, 1) het gewicht, en i.c.m. uitschuifbare lenselementen wat front heavy, maar hier is prima aan te wennen. 2) het objectief is aan de prijzige kant, ruim € 2.000, maar dat is met zoveel in fotografie en mede door de huidige economische situatie een feit. Meest relevante punt van kritiek is mijn laatste punt 3) Het objectief vind ik minder sterk in haar prestaties met tegenlicht. Ze produceert best aardige sterretjes, maar ook al vrij snel lensflair. Uiteindelijk is dit op te lossen door bij het componeren goed op te letten en iets je standpunt of lenspositie aan te passen. Maar je merkt het al, ik moet zoeken om echte minpunten te vinden. Wat me daarentegen positief op is gevallen, zeker nu ik in de twee herfstweekenden in het bos met tegenlicht en grote diafragma’s heb gewerkt, is dat er in de beelden
die ik heb gemaakt geen chromatische aberratie is te zien geweest.
Over het Tamron objectief
- Autofocus; het scherpstellen gaat geruisloos, soepel en snel en in combinatie met EYE AF stelt de camera met dit objectief ook met grotere diafragma’s snel scherp op de ogen.
- Sterren; niets bijzonders.
- Vervorming en vignettering; geen opvallende details op dit vlak.
- Chromatische aberatie; verrassend goed ook met grotere diafragma’s.
- Scherpstelafstand; niet echt geprobeerd dus geen opmerkingen van mij hierover.
Wil je meer inhoudelijke technische details lezen over dit objectief, dan raad ik dit artikel op Alphashooters.com aan.
Tot slot
2 weekenden was in feite 50 weekenden tekort als je het mij nu vraagt. Na een stroeve start ben ik het objectief enorm gaan waarderen. Vooral het creatieve effect dat je in combinatie met grote diafragma’s kunt toepassen met deze lens maakt het enorm leuk om mee te fotograferen. Maar waar het mij om te doen was, het focale bereik van 35-150 mm. hoe dat zou bevallen. Daar kan ik nu van zeggen; goed. Kijk ik naar de beelden die ik selekteerde uit deze twee weekenden, dan is het merendeel op 70, 90, 100 en meer mm.’s vastgelegd. Dus veelal in het midden van het telezoom bereik. In combinatie met de sensoren van de A7IV en A7R(I)V camera’s houd je meer dan voldoende beeldkwaliteit over om te croppen, en dus het gat van 150 mm. naar 200 mm. met dit objectief over.
Vooral tijdens de herfst, schiet ik minder wijds en als je andere objectief 16-35 mm. is, heb je al snel een groothoek voor handen. Wat me echt positief is bijgebleven, de scherpte en de kwaliteit van de onscherpte. Kortom een begeerlijk objectief om in je tas en vooral op de camera te hebben. Nu alleen nog even sparen. gelukkig krijgen we weer rente 😉 over onze spaarcentjes. Dus ik ga sparen. Maar voorlopig gezien de stevige prijs nog lekker genieten van de Tamron 28-200 mm.
Hier is een uitgebreide serie van beelden gemaakt met het Tamron 35-150 mm. f/2.0-2.8 Di IIIVXD objectief
