Het paarse goud
Zou het er nog van komen? Zo’n zonsopkomst als in 2014 met de ingrediënten, paarse heide, nevel in het Herikhuizerveld en een fraaie sprekende lucht? Ik en andere mede Posbank fotografie fans hadden het eigenlijk al opgegeven, maar voor de 3x dit Posbank heidebloeiseizoen besloot ik het nog een keer te wagen voor zonsopkomst!
Het wordt haast eentonig, maar ik ging voor de derde keer voor dag en dauw richting de Posbank, specifiek de Zijpenberg (totaal 8x geweest in 3 weken tijd). De Zijpenberg blijft toch de mooiste plek qua licht, heidelandschap en perspectief. ’s Avonds mijn brood gesmeerd, cameratas klaargezet en iets na half 6 in de auto.
Onderweg
Rijdend over de Pleybrug, mooie nevelvelden over de uiterwaarden en in de lucht al voorzichtige kleurende wolken. Dan afslag Rheden, de rotonde over. Wat doe ik rijd ik naar boven of toch wandelend! Nee dat laatste was het te laat voor, dus toch maar naar boven. De bocht door het bos in…. En nee zie ik dat goed? Zijn mijn ruiten beslagen, nee verdomd het is nevelig….. ik rijd rustig naar boven. Rechts is het helder, maar als ik dan links kijk bij het paviljoen zie ik toch echt de nevel in het dal! YES ☺
Nervositeit
Geloof of het niet, maar ik dacht op dat moment dat ik wel 200 hartslagen per minuut maakte. Radio uit, rustig blijven Dave. Dan een hert dat oversteekt, wat konijnen op de weg….links de lucht kleurt verder, shit het is pas 5 over 6! Die Zijpenberg lijkt verder weg dan ooit. Hè hè de parkeerplaats… da’s gek maar 1 auto op de parkeerplaats. Door de bomen zie ik het ochtendrood, de 2 mensen zitten in de auto koffie te drinken? Ik pak mijn fototas en statief en doe zachtjes de kofferbak dicht. Raampje van de reeds geparkeerde auto gaat open of dit het mooiste plekje op de Posbank is?. Duhhh en of dit het mooiste plekje is antwoord ik, maar wat doen jullie in de auto? Het is kei mooi achter jullie. Wat blijkt ze komen voor de 2e keer op deze magische fotoplaats, om half 4 vanuit Brede vertrokken #helden
STUITERMOMENT
Dan sta ik op de Zijpenberg en de nervositeit maakt zich nog verder meester over me. Ik loop verkeerd, maar ren haast naar mijn eerste fotospot die ik een week eerder bekeken had. Sjeemig wat lijkt de tijd langzaam te gaan, statief uitklappen, camera erop, shit waar is mijn afstandbediening… het is nog schemerig… zie ik het wel goed, waar leg ik mijn scherpstelpunt neer, M-stand, Av-stand (diafragma) voorkeuze…. Groothoek of Telelens. Okay Dave adem in-adem uit. Dan rustig kom ik in fotoflow…. Ik weet weer wat ik doe, maak een compositie, naast me staan de twee Brabanders en alle drie zijn we het erover eens Magic! Al het andere is geschiedenis, maar ik weet 1 ding: deze haalt het qua zonsopkomst niet bij die van 2014, maar wel absoluut qua beleving. Dit was een 2.000% stuitermoment en toen ik net onderstaande foto’s bekeek dacht ik voor mijn 2016 Posbank avonturen: 3x = scheepsrecht ☺ ☺
Nb. Er staat al een 2e blog klaar: De koningin van de Posbank
Onderstaand een paar foto’s van vanmorgen:
Het was magical vanmorgen, na de dikke mist van de dag ervoor had ik dit niet verwacht. Mooi dat ik daar deelgenoot van ben geweest en dan ook nog samen met de koningin op de foto. How magical can it be !!
Prachtige serie Dave. In de avond samen met Sander de Posbank rondgelopen om nieuwe ideeën op te doen en die heb ik zeker gekregen. Op naar de volgende keer.
Wat je geeft krijg je terug. Voor de 3de x voor dag en dauw naar JOU plekje. Jij weet als geen ander wat je moet doen daar, zelfs blind kan jij dit doen. Gelukkig is je hartslag weer back to normal en kunnen we genieten van de mooie foto’s.
De 1ste foto is mijn fav, vooral omdat de kleur van de heide daar zo mooi overkomt.
gr P@tje