De Posbank een jaar na dato: de aantrekkingskracht blijft
Een dilemma! Je schiet een prijswinnende foto van één van Nederlands mooiste landschappen het Herikhuizerveld of te wel de Posbank. Je woont er ook nog eens op 10 à 15 minuten rijden vandaan én het is een jaar later én je ziet de één na de andere foto van dit prachtige stukje natuur voorbij komen?
Zou jij weer om half 6 ’s ochtends gaan? Zou jij er weer foto’s gaan maken?
Waar zou je dan voor gaan? Voor hetzelfde stekkie of vanuit een compleet andere hoek.
Zomaar een dilemma waar ik als fotograaf momenteel mee worstel…
Voor altijd verbonden
NIET GAAN IS GÉÉN OPTIE
Eerst zeg je tegen jezelf, ik ga er niet héén…. ‘héél Nederland loopt er al rond om foto’s te maken en het zal er wel druk zijn!’ Bullshit natuurlijk want ik ga voor mezelf en heb ik last van die andere fotografen dan? Onzin dus. Anderzijds het dilemma van vroeg opstaan. “Waarom zou ik voor dag en dauw opstaan, pffffttt 5 uur de wekker laten gaan om rond half 6 – kwart voor 6 daar te zijn!?” Ook onzin, want ik zie berichten van fotografen die om 3 uur wegrijden om vervolgens rond half 6 aan te komen. Bikkels. De keerzijde is ook dat ik al vanaf begin augustus via Facebook vragen kreeg over de Posbank en zelfs een andere zeer succesvolle fotografen je willen ontmoeten daar. Daarnaast het is er gewoon verschrikkelijk mooi, zoals je hieronder kunt zien. Dus niet gaan is geen optie 🙂
Wat zal ik doen?
Maar als ik wel ga waar ga ik dan naar toe? Ja da’s wel een terechte vraag en daarbij komt ook nog de vraag ‘Wanneer ga je dan’? Dat wanneer is makkelijk, sinds ik afgelopen weekend thuis kwam van vakantie bestuurde ik al de weersvoorspellingen. Deze zien er zoals het er nu naar uit ziet gunstig uit voor dit weekend. Dat is dan alvast opgelost, hoewel mist is géén garantie. Daar is het te warm voor, koelt niet genoeg af ’s nachts. Dan de moeilijkste vraag, vanuit welk perspectief, welke compositie dan? Ja die is lastig! Enerzijds heb je al de mooiste plek voor jezelf op zijn best vastgelegd. Anderzijds die plek blijft het mooist en stiekum wil je die niet missen als het straks weer zo mooi is. Of toch maar op zoek naar een nieuwe plek , maar welke dan? Dat laatste denk ik nog maar even over na, want is ook afhankelijk van het licht en het gevoel. Onderstaand een impressie van foto’s van de Veluwezoom die ik recent schoot daar. Of kijk anders ééns hier in mijn portfolio.
Op mijn oude blog vind je de foto’s inclusief de verhalen die ik toen erbij schreef, bijvoorbeeld over koffie op de Zijpenberg of tussen hemel en aarde toen mijn PC was gecrasht.
Tja, dilemma. Ik had hetzelfde probleem, voor zover dit een probleem is ;). Vooral na vorig jaar met de schitterende momenten. Vandaar het idee van een 4 seizoenenproject en het maken van een time-lapse. Vooral door het laatste moet je haast wel weer naar de mooiste plekken die je al gezien hebt, maar omdat de condities nog niet optimaal zijn ben ik ook naar andere plekken gaan kijken. Ik heb er een paar (denk ik) die ik niet tussen je prachtige foto’s zie staan. Hier ga ik dan ook naar toe als de condities niet goed zijn, maar zijn ze wel goed (mist en mooie lucht), dan wordt het waarschijnlijk de vertrouwde plekken. Misschien dit weekend samen eens bekijken? We kunnen eventueel eerst afspreken bij het paviljoen en dan ter plekke bekijken wat het beste is? Kunnen we elkaar ook beter uitleggen waar we denken dat de mooie plekken zijn :-).
Jij en een dilemma, en jij NIET terug naar een al eerder locatie waar je al foto’s gemaakt hebt. Nee, dat kan echt niet. Wist het wel dat je zou gaan. Alleen hou jezelf niet voor de gek om een nog mooiere foto te maken. Dat kan niet, want die heb je al gemaakt, en er zelfs de 1ste prijs mee gewonnen. Maar geniet er lekker van, we zien ze wel voorbij komen, de eerste is trouwens top.
Niet gaan is nooit een optie!
Ook vorig jaar toen wij toevallig samen hadden afgesproken op die memorabele dag waren de voorspellingen de dag ervoor zeer matig. De afspraak stond en dus gingen we.
Ik om 04.00 uur m’n bed uit en 5 kwartier rijden. Jij overwon je zware frustatie van je computercrash omdat je een afspraak had staan. Dat vind ik nog steeds TOP van je!
We werden rijkelijk beloond, ook al duurde het slechts een uur of zo want daarna trok de hele Posbank dicht, einde fotografisch avontuur voor die dag.
Maar als de heide bloeit moet je naar de Posbank, het golvende landschap en de paarse struikjes zijn een lust voor het oog, ongeacht het weer en tijdstip.
Vroeger, toen ik nog niet besmet was met het fotografie virus, moest ik ook minimaal 1x per jaar naar de Posbank. Een uniek stukje natuur en ieder jaargetij heeft er z’n charme.
Als je de omgeving op je duimpje kent, weet je de positieve kanten van ieder stekkie te vinden,
kies je locaties naar aanleiding van de (weers)omstandigheden en wil je eigenlijk overal tegelijk zijn. Zo’n dilemma overkomt mij nu ook dikwijls.
Toch heeft altijd weer ‘de beste plek’ de meeste aantrekkingskracht en kom je er steeds weer.
Niet omdat je er je mooiste foto al hebt gemaakt want zoals iedere fotograaf in z’n motto heeft staan;…mijn mooiste foto maak ik tijdens mijn volgende foto-uitje 🙂
Dave, geniet met volle teugen van jouw Posbank want het is een uniek stukje Nederland!
Hoi Dave, ik begrijp je dillemma heel goed. Maar die ochtend ( ik stond bij je in de buurt) kan bijna niet overtroffen worden. Mist, paarse heide, zon en prachtige lucht, alle ingredienten waren aanwezig. Ik keer voorlopig niet meer terug, ook door de afstand, maar ben hier in Twente nog druk genoeg… Veel succes en alvast een prettige vakantie in Curacao!
Grt,
Ronal Kamphuis
Ha thanks Ronald 🙂
Het gebied heeft zoveel gezichten dat je er altijd wel iets kan vinden. Dus niet gaan is geen optie, het gebied blijft mij ook boeien. Hoewel het moeilijk na je foto van vorig jaar voor te stellen is: je beste foto maak je morgen !
Helemaal mee eens Peter, dus inderdaad op zoek gegaan naar nieuwe gezichten!