3 maal daags natte voeten deel I

Soms dan moet je er even tussen uit. Dat kun je doen met je familie of met vrienden. Als fotograaf kun je dit alleen doen, maar wie mij inmiddels al wat langer kent of volgt, die weet dat ik er graag met samen op uit mag trekken. Vorig weekend deed ik dat samen met Aline van Weert en hoe! Dat lees en zie je in deze nieuwe blog. In dit eerste deel gaat het voornamelijk over fotograferen in de regen.

Door drukte ben ik er vandaag pas aan toe gekomen om de ideeën die ik had op te schrijven. En ook pas sinds gisteren de foto’s allemaal gezien, bekeken en grotendeels geselecteerd. Toen ik die eerste selectie gedaan had en de foto’s van de eerste dag (zaterdag) bekeek,  kreeg ik opeens een nieuwe inval. Want om vier dagen in een overzicht te proppen vond ik ietwat teveel van het goede. Dus bedacht ik; “Ik maak er gewoon meerdere delen van plus een samenvatting met een top 10 van de foto’s”. En dus ook allereerst een dikke dank je wel voor mijn fotovriendin Aline dat ze vier dagen met mij door weer en wind mee wilde naar Frankrijk en de Opaalkust.

De Opaalkust

Eerst iets over de Opaalkust. De naam Opaalkust werd voor het eerst door de schilder Edouard Lévêqu genoemd omdat hij zei: “Is er iets in de natuur dat deze verscheidenheid van veranderende kleuren bezit? Ja, dat is de opaal, de waardevolle edelsteen die keer op keer die serie uitbarstingen van rood en groen veroorzaakt.”  En zo is dit gebied naast andere bekende Côtes opgenomen. Je vindt de Côte d’Opale onder Calais in de regio Nord-Pas-de-Calais in het Noorden van Frankijk. Het fotogebied waar ik me buitengewoon vermaakte ligt als het ware tussen Cap Blanc-Nesz in het noordelijk deel en Cap Gris-Nez in het Zuidelijke deel. Tussen deze twee Caps vind je dorpjes als Escalles, Wissant, Tardinghen en vooral prachtige plekken om zeelandschappen te fotograferen.
Vanuit het Zuidwesten van Nederland is het een kleine 3,5 uur rijden naar Wissant, waar we ons appartement hadden geboekt. Op vrijdagavond zijn we heen gereden en vonden na enig speurwerk de huissleutel die vakkundig in een kluisje achter de brievenbus was ‘verstopt’, nog nooit eerder gezien! Overigens een aanrader dit appartement dat je op booking.com terugvindt als je zoekt op Au Vent De Kent.

Fotograferen in de Opaalkust

Omdat we het gebied nog niet bij daglicht hadden gezien, maar wel wisten dat er vlak om de hoek een interessante foto locatie was hier maar direct eens gaan kijken. En waarom direct? Simpelweg omdat dat gedurende het weekend dat wij hier waren het tij opkomend was tussen 10 en 13 uur en het nog even droog was met een flauw zonnetje door de steeds dikker wordende bewolking door. Of te wel fotograferen aan zee, en dus aan de Opaalkust, betekend dus je fotomomenten afstemmen op hoogwater. Het weekend dat wij er waren was het hoog water op zijn maximum rond het middaguur. Okay ik hoor je zeggen, middaguur dan is het toch niet mooi om te fotograferen? Jawel hoor, je moet het doen met wat je krijgt en dat kregen we volop. Maar wil je specifiek gouden uur en opkomend tij dan zul je de trip naar de Opaalkust daarop moeten afstemmen. Dit hebben wij niet gedaan. Want ook overdag kun je zeker met een wat wildere zee en zelfs met regenachtig weer aan de opaalkust heerlijk fotograferen. En als er dan nog iets in de voorgrond is, zoals palen, stenen, rotsen en plukken zeewier dan kun je mooie effecten krijgen.

Crêpe Suzette

De zaterdagochtend startte dus droog. Maar zoals we dankzij onze huidige smartphones met GPS enzo weten in combinatie met weerapps, zou het weer zaterdag steeds slechter worden gedurende de dag. Gelukkig startte het droog, maar vroeg in de middag begon het dan toch te regen! Grootste nadeel aan deze weeromslag was dat we daarmee niet meer zouden kunnen werken met filters en langere sluitertijden. Na een heerlijke twee uur fotograferen en uiteraard de eerste keer mijn voeten al nat – wat dan weer typisch iets voor mij is als ik zeelandschappen ga fotograferen – hebben we het voor gezien gehouden. En eerst maar eens een typische Franse lunch met een crêpe Suzette genuttigd.

Fotograferen in de regen

En terwijl de druppels overgingen in een regenbui, besloten we om diverse locaties maar vast eens te verkennen. Dus zo stonden we boven op Cap Griz-Nes in de stromende regen toch weer te fotograferen, want dit plaatje met de bunkers die nu een hele natuurlijke schuilplaats voor de lokale schapen vormen moest ik gewoon maken. Overigens deze hele kuststrook maakte onderdeel uit van de Atlantik Wall, een bouwwerk dat de Duitse bezetter in de tweede wereldoorlog aanlegde om zo een verdedigingswerk te hebben tegen de geallieerden. Dus her en der vind je hier nog bunkers en musea die herinneren aan de tweede wereldoorlog. Helaas hebben we niet bunkers in het water aangetroffen dus volgende keer nog maar een stuk zuidelijker gaan. Enneh de Sony A7III en FE4/24-104 mm. lens gedroegen zich prima in de regen.

De juiste plekjes vinden aan de Opaalkust

Deze eerste dag (zaterdag) hebben we uiteindelijk benut om de verschillende locaties aan de Opaalkust te verkennen. En door in het gebied rond te rijden krijg je ook al een betere indruk van de omgeving. Overigens is de Opaalkust een behoorlijk overzichtelijk fotogebied zeker als je focus op zeelandschappen fotograferen ligt. Wil je meer doen met het achterland, dan kun je hier zeker als de glooiende akkers begroeid ook prima aan je trekken komen, in mijn volgende blog meer hierover. Wat we sowieso wilde vinden was het strandgedeelte met de typische mosselpalen. Deze vonden we uiteindelijk op het einde van deze zaterdag. Helaas waren hier de condities dermate slecht, dat ik hier geen fatsoenlijke foto’s heb kunnen maken. Over deze mosselpalen ook meer in blog 2.  Wel hadden we hiervoor ook de schitterende locatie, de baai van Audresselle, gevonden. Een dorpje pal aan het kanaal en op slechts een kwartier rijden van ons appartement, ook deze zou moeten wachten op beter weer.

Opaalkust en Color FX

Ondanks dat de weersvoorspelling ronduit slecht waren voor de zaterdag toch de ochtend en vroege middag geboft en prima foto’s kunnen maken. Zelfs in de regen op het strand van Cap Blanc-Nez de zo kenmerkende rotsen van de Opaalkust kunnen fotograferen. Dankzij de inspiratie die ik van Aline kreeg tijdens ons bezoekje aan Frankrijk, ook Color FX maar eens uit de mottenballen gehaald. Doordat ik eerst met één foto een bewerking had uitgeprobeerd, kwam ik erachter dat het perfect de sfeer benadrukte zoals ik het ervaren heb deze eerste dag. In Color FX heb ik gebruik gemaakt van een preset die ze noemen ‘warme zonsondergang’. Deze preset bevat filters als polarisatie, zonlicht, vignette en daaraan heb ik zelf nog de detail extractor toegevoegd.

En ondanks dat er totaal geen zonsondergang voor ons aan de Opaalkust zichtbaar was, werkt deze preset voor mij perfect. Overigens deze bewerkingen, die voor mijn doen behoorlijk over de top zijn, vond ik zelf erg passen bij de sfeer van deze dag. Ben erg benieuwd wat jij van deze sfeer en nabewerking vindt. Anderzijds laat het zien wat er allemaal mogelijk is met een RAW file. En dat er toch altijd wel iets van licht te vinden is op een dag, ondanks regen en zware bewolking.

En dan kom je terug na een dagje fotograferen, wat doe je dan? Precies je camera apparatuur droog maken en filters poetsen. Of te wel fotograferen in de regen – #omdathetkan, of moet ik zeggen omdat het soms kan?

Impressie van de eerste dag fotograferen aan de Franse Opaalkust