Moe maar voldaan zit ik hier zondagavond thuis als ik na een heerlijk weekend aan deze blog begin te schrijven over fotograferen in Zeeland met mist. Over een zonsondergang die geen zonsondergang was, twee zonsopkomsten en bizar weer in februari. Kortom een weekendje fotograferen in Zeeland met heerlijke ontmoetingen met 4 topfotografen. In deze eerste blog focus ik me voornamelijk op onze eerste dag fotograferen in Zeeland die de toon zette voor lange sluitertijden en maximaal fotograferen met filters.
Het idee was eigenlijk om dit geplande weekend (ik, Sander Grefte en Julien Beyrath) naar de Hooge Veenen in België te gaan. Ook daar verliep de winter anders dan wij hadden gehoopt. Immers we wilden er in de sneeuw fotograferen. Alleen toen de dooi inzette en de sneeuw dus verdween, hebben we een nieuw plan gemaakt. Resultaat: Zeeland. Een plek waar Sander en Julien nog te weinig foto herinneringen hadden gemaakt. Dus vooraf een app groepje aangemaakt en vooral een draaiboekje met fotospots. Die laatste laten zich met de social media van tegenwoordig makkelijk vinden. Alleen wij hadden bijzondere ondersteuning en hadden uiteindelijk 3 ontmoetingen met drie uitzonderlijk begenadigde fotografes, daarover verderop meer!
Teleurstelling
Eerst was er nog de bekende persoonlijke teleurstelling. Als zelfbenoemd landschapfotograaf volg je uiteraard het weer op de voet. En wat wil het bizarre toeval. We zouden een prachtig zonnig weekend krijgen. Geheel in tegenstelling tot dit weekend. Bijna lente als de winter op zijn hoogtepunt zou moeten zijn. Dus de droom van winterse buien, die vanuit het noordwesten binnendreven, een stevige beweging in de zee en uiteraard dramatische zonsopkomsten en zonsondergangen. Die droom konden we afschrijven. Het is zoals het is en je moet doen met wat je krijgt. Dus met die wetenschap gingen we afgelopen weekend op pad richting Zeeland.
Ongemakkelijk
Onwennig maar super praktisch die Fjallräven outdoorbroek, steeds meer natuurfotograaf aan het worden
Omdat ik voor de eerste keer mijn net aangeschafte landschapfotografie broek aantrok voelde ik me wat onwennig. Altijd al heb ik er wat van gevonden als fotografen zich gaan aankleden als boswachters. Maar een wat stuggere waterafstotende en robuuste broek inclusief thermo onderkleding zijn geen onbeduidende zaken als je vaak buiten bent te vinden. Zelf heb ik gekozen voor een grijs/zwarte broek – simpelweg omdat ik die het minste een ‘Ko de Boswachter’ gevoel vind geven. En toen ik Sander en Julien ophaalde (zonder het overlegd te hebben met elkaar) zaten we met zijn drieën in natuurfotografiekleding op weg naar Zeeland. Enneh die broek! Nou, ik was blij dat ik ‘m aan had getrokken zou later diezelfde dag nog blijken!
Unieke condities
De voorspellingen waren voor de vrijdag nog het meest gunstige voor fraaie fotocondities. Dat betekent in mijn geval ‘iets met wolken’. Maar donderdag bleek die voorspelling gewijzigd te zijn. Het zou een dag worden met bewolking en dan lage bewolking, misschien wel mistig. Terwijl we vanuit het oosten vertrokken, liet de zon zich nog af en toe zien door de mist. Terwijl we Flakkee binnenreden en de zon harder zijn best deed door te breken hadden we ons plan al getrokken. We hoopten dat de mist zou blijven, maar we achten de kans op zon en wolken groot. Dus snel inchecken, spullen uit de auto en op naar fotolokatie 1: ‘de Zeelandbrug’. We waren zo bang dat de mistige condities zouden verdwijnen dat we tijdens het rijden onze lunch van een bruine boterham nuttigden. Deze haast zou uiteindelijk overbodig blijken, want het bleef de hele dag mistig in Zeeland!
Zeelandbrug achtergrond
De Zeelandbrug was dus ons eerste fotomoment van het weekend. O . De Zeelandbrug (1965, aanvankelijk Oosterscheldebrug) is een verkeersbrug over de Oosterschelde met een totale lengte van 5022 meter. Hij verbindt Noord-Beveland met Schouwen-Duiveland, en zorgt voor een kortere verbinding tussen de plaatsen Vlissingen, Middelburg, Goes aan de zuidelijke kant, en Zierikzee, Bruinisse en Rotterdam aan de noordelijke kant. En in al die jaren is de Zeelandbrug bij menig fotograaf een geliefd foto object gebleven….
Als een glijbaan naar beneden tijdens het fotograferen in Zeeland
Soms moet je wat over hebben voor een foto. Ondanks dat het spekglad was om hier beneden te komen en je beter ook maar kon balanceren op de stenen onder aan de dijk van de Zeelandbrug, ben ik naar beneden gegleden en zeg ik, degelijk broekje die Fjalräven outdoorbroek!
Voor mij was dit de 3ekeer dat ik tijdens het fotograferen in Zeeland bij de Zeelandbrug was om te fotograferen. Juni 2018 was ik er ook, toen met een heerlijk aangenaam briesje tijdens een aangename 25 graden van een eindeloze warme zomer. De eerste keer was in 2012, toen werd je er bijna van de dijk afgeblazen. Dit keer was het zicht door de mist de uitdagen. Gedurende de tijd dat we er waren, kon je maximaal 4 pijlers ver zien. Ook was het laag water, dus de uitdaging was zo dicht mogelijk vanaf de waterkant fotograferen. Maar pas op, de dijk is glad, spekglad. Dus met mijn ‘soepele lijf’ was naar beneden afdalen de kans groot om te vallen. Uiteraard geleerd van mijn val aan de IJssel bij Doesburg (de camera is sinds gisteren weer thuis na bijna 4 weken afwezig te zijn geweest) dus de camera in de tas gehouden. Oplossing om toch beneden te komen: op mijn kont gaan zitten en de stoere buitenbroek ten volle benut heb. Al glijdend over het wier en ‘mos’ naar beneden gegaan als op een glijbaan! Ik zal jullie de details besparen hoe ik weer boven ben gekomen! En qua fotografie, sja wat zal ik zeggen. De H&Y ND64 6-stops gecombineerde polarisatie en grijsfilter in één gebruikt en flink naar rechts belicht om de witte tonen te benadrukken en een hi-key effect te krijgen.
Ontmoeting I
Samen met Ellen van den Doel (links) en Sander Grefte (rechts) bij de paaltjes van Westenschouwen. Foto by Julien Beyrath
Toen uiteindelijk bleek dat de mist niet zou afnemen, het nam eerder toe, hebben we de spullen maar opgeruimd en richting de auto gelopen. Op dat moment besef je ook opeens hoe koud het eigenlijk was. Dus je kunt wel stellen dat ik genoten heb van de condities zoals ze aan de Zeelandbrug waren deze vrijdag. De volgende locatie: Westenschouwen. Daar zouden we Ellen van den Doel ontmoeten die ons getipt had om hier op het strand de ‘paaltjes’ te fotograferen.
Terwijl we over Neeltje Jans, de deltawerken, reden was er een prachtig perspectief richting de Noordzee. De zon lichtte de mist op die als een deken richting Neeltje Jans dreef. Dus de auto geparkeerd en richting het strand gelopen. Uiteraard was vanaf daar het perspectief anders en na een super shoot moment bij de Zeelandbrug even mijn fotografische blik moeten resetten. Al snel zei een stemmetje: ‘contrast, kleur en voorgrond’ en dan krijg je dus dit.
Foto van de dag
Van te voren had ik dit niet bedacht, maar toen ik er stond, het juiste standpunt had gevonden was het een kwestie van timen. Gemaakt met de Fuji X-T1 , 26 mm. 28 sec. f/13, ISO200 met Benro FHMKII filterhouder
Daar sta je dan op het strand, mistig, grijzig en haast geen kleur. Gelukkig ben je de hele dag al in de weer met langere sluitertijden en minimalistisch denken. Dan is deze foto zo gemaakt. Hier de Lee 6 stops filter benut met een polarisatie van Benro. De belichtingscorrectie naar rechts, een volle stop overbelichten dus en vooral je compositie maken. In mijn geval laag en over de paaltjes heen. Onderstaand een mooi voorbeeld hoe het licht rond het blauwe uur was en hoe mooi je dit kunt omzetten in zwart wit met Lightroom dankzij de expose to the right techniek al in het veld.
Fotograferen in Zeeland toegepaste fototechniek: long exposure
Vanwege de mistige condities is er weinig aan om met je groothoeklens te fotograferen. Veelal heb ik de standaard zoomlens 18-55 mm. (24-70 mm.) die bij de Fuji X-T1 hoort gebruikt. Op de een of andere manier had ik me laten inspireren door Aline van Weert en Wilco Dragt. Beide fotograferen die veel dit soort minimalistische landschappen vastleggen. Dit wordt ook wel fine art genoemd. Wat je daarvoor nodig hebt is minimaal een draadontspanner zodat je camera in Bulb modus kan werken. In feite is Bulb modus een instelling waarmee je je sluitertijd zelf kunt bepalen door je ontspanknop, die je vastgezet hebt met de afstandbediening. Zo kun je als door gebruik van een 6, 8 of 10 stops grijsfilter i.c.m. polarisatie filters sluitertijden gebruiken die de 30 seconden overstijgen. Leuke aan Bulb modus is dus dat je long exposures kunt maken. Deze geven die unieke glans op het water en creëren zoals je in bovenstaande foto perfect ziet dat melkachtige sfeertje. Ook krijgt je foto onderwerp meet scherpte door de onzachte omgeving. Tijdens de Zeelandbrug opnames heb ik de H&Y filterset en houder gebruikt die ik voor een review voor CameraNU in bezit heb. De avondfoto’s heb ik gebruik gemaakt van de BENRO filterhouder FH MKII met benro polarisatie en de Lee 6 stopper en naarmate het blauwe uur vorderde de Lee ND 0,9 grijsfilters.
Nog heel even zagen we aan de horizon een streepje paars van de zon en daarna was het gedaan. Ik ben niet eens meer verder gelopen naar de hogere brekers verderop, waar Julien zijn ding aan het doen was. Heerlijk staan keuvelen met Ellen en Sander om moe en voldaan deze eerste dag het strand te verlaten richting auto en een frietje met.
Zeeland fotograferen overzicht van foto’s tijdens de eerste dag
