Het seizoen van het paarse goud en mijn belevenissen
Het is medio juni. Een drukke periode qua werk en studie is afgesloten. Ook een langlopend fotoproject waarvoor ik veel beelden mocht maken komt tot een eind. De zomervakantie in onze regio zal laat zijn, dus alles loopt zijn gangetje tot ver in Juli. De heidekoorts is nog ver weg, de zin om het paarse goud vast te leggen moet nog komen, totdat fotobuddy Sander zich meldt!
Een kort intermezzo met Sander medio Juli, nadat al diverse heide beelden vroegtijdig op Instagram opduiken, leidt tot de conclusie dat ik alleen op pad zal moeten dit heideseizoen. Sander is dan op vakantie in Frankrijk. En dan besef ik me opeens, dat ik zelf op Texel zal zijn. Ik besluit mee te doen aan de gekte om de heidekoorts te laten oplopen en plaats in Juli ook mijn eerste archiefbeelden van de heide. Het leuke hieraan, ik waardeer opeens wat ik al heb gemaakt. Dat heb ik normaal niet. Ik ben echt zo’n fotograaf bij wie het motto “De mooiste foto moet ik nog maken!” past. Kortom ik blik te weinig terug, benut te weinig uit mijn archief terwijl er genoeg is.
Het 2021 heideplan
Waar ik de afgelopen jaren samen met Sander plannen maakte, was dat dit jaar anders. Daardoor kwamen de ideeën ook later opgang. Hoofdlijn was om de Posbank links te laten liggen. Ook de nieuwste ‘hotspot’ qua heidelandschappen in het midden van het land kwam niet voor in mijn plannen. Voordeel van wonen in het zuidoosten van Nederland is dat er binnen 45 minuten diverse heidegebieden voorradig zijn. En dus had ik andere plannen. Let op, uiteraard kon ik de Posbank niet negeren. De liefde voor dit gebied en daarmee de aantrekkingskracht blijft groot. Een andere kans die zou ontstaan dit heideseizoen is proberen de heide te fotograferen op Texel. Dit zou later een kers op de denkbeeldige slagroomtaart te zijn dit heideseizoen. Mijn idee dit jaar, de foto ik wilde maken, was om de heide samen met berkenbomen te fotograferen. Ik had in een vlog van Nigel Danson en mede dankzij mijn fotobuddy Sander wat inspiratie opgedaan voor wat intiemere sfeerbeelden, waarin berkenbomen een prominente rol spelen. Een tweede beeld zou de vuurtoren van Texel en heide moeten zijn. Maar of dat zou lukken?
Heide landschapfotografie workshop en spanning
De #heidekoorts zou anders zijn dit jaar, omdat ik in de heide bloeiperiode 2 workshops zou gaan verzorgen in samenwerking met Dutch Photo Academy. En super tof, beide workshops waren snel volgeboekt. Wat wel spannend was, de eerste workshop stond gepland op 21 augustus. Normaliter bloeit de heide dan wel, maar door het koude nattere voorjaar en begin van de zomer kwamen de kleuren later tevoorschijn dan gebruikelijk. Uiteindelijk kwam dit helemaal goed. De heide was als vanouds supermooi! En de twee workshops? Die waren fantastisch. Mede dankzij de leuke deelnemers en weersomstandigheden. Klein nadeel aan workshops verzorgen, je fotografeert zelf even hapsnap als je dingen uitlegt, dus mist een beetje de momenten. Voordeel je leert nog meer te genieten van de omstandigheden! Goed voor me om de heidekoorts te bedwingen.
Tijdsduur heidekoorts
Een vast gegeven in deze heidekoorts blog is; “Hoe vaak ben ik erop uit geweest?”. De eerste keer dat ik ben gegaan om te kijken hoe het ervoor stond was op een heerlijke zomeravond, 4 augustus om precies te zijn.
Zoals je in dit bovenstaande beeld zit is de meeste heide nog groen. Gelukkig wel een fijn zacht kleurtje paars-roze in de lucht. Nee dit leverde nog geen heidekoorts op. Wel een positief gevoel, want de heide staat er mooi groen bij. Nog geen twee dagen later, 6 augustus, ben ik ook maar eens op het allermooiste heidegebied van Nederland gaan kijken, uiteraard de Posbank. Mede ingegeven door het wisselvallige weer schatte ik in dat er mooie luchten zouden zijn. Die met of zonder volop bloeiende heide sowieso het fotograferen de moeite waard zouden maken.
Een illusie armer als het gaat over de heide op de Posbank
Bekijk deze twee beelden maar eens en zie zelf hoe de klimaatverandering, goed zicht- en voelbaar is en sinds 2018 de Posbank hard heeft geraakt. Ook door de stikstofcrisis zie je dat de berken en dennen steeds nadrukkelijker het landschap van de Posbank beïnvloeden! Toch deze ‘eerste’ avond een paar fraaie beelden vastgelegd waarmee mijn enthousiasme voor dit gebied en de heide mijn hart deed sneller slaan.
Een rustig heideseizoen
Uiteindelijk ben ik er toch nog een keer of 12 op uitgetrokken om de heide te fotograferen! Waarvan 3x de Posbank. Alle drie de keren, ’s avonds. Wel in goed gezelschap van @saskiaqua, die jaarlijks richting de Posbank komt om enkele dagen de heide op haar eigen unieke wijze met haar smartphonefotografie vast te leggen. De twee workshops heb ik bewust niet op de Posbank uitgevoerd en ik moet zeggen, dat beviel uitstekend. Voornaamste reden, rust en beslotenheid. In mijn vakantie was er een ochtend waarop de condities dermate waren dat ik er toch voor dag en dauw op uit ben gegaan en wat een heerlijke ochtend was dit. Conclusie, ieder heideveld heeft zo zijn eigen charmes, dus ga nu al op zoek voor 2022 en mocht je interesse hebben, je kunt je al inschrijven voor de workshops volgend jaar.
Opvallende zaken dit heideseizoen
Stiekem zie ik mezelf wel als de nestor van de heide landschapfotografie. En dus kijk ik altijd vanwege mijn passie naar veel foto’s met de heide. Ook weer niet zo moeilijk, want er wordt ook wel enorm veel heide beelden gedeeld. Voor mijn gevoel ieder jaar meer als normaal. Mij vermoeit het niet. Wat me opviel dit jaar; erg veel beelden van de Wester- of Zuiderheide. Logisch, het ligt lekker centraal in Nederland en dus voor velen makkelijk bereisbaar. Ander opvallend iets. Dat er dan even iets gezegd moet worden over op een kluitje staan en dat het druk was! Maar wat ik dan niet begrijp. Je kiest er toch zelf voor om naar die locatie te gaan?Je weet toch dat het daar gezellig druk kan zijn? Of vergis ik me nu?
Gun elkaar wat
Tegenovergestelde gebeurt ook, die doen dan een duit in het zakje en moeten zeggen: “Ik was lekker alleen!”. Ik snap dat niet. Is toch onnodig… doe gewoon lekker wat je zelf wilt en gun elkaar wat. Immers we leven in een van de dichtstbevolkte landen van de wereld. Plus dat ik denk dat we ook één van de landen zijn waar landschapfotografie populairder is dan ooit. Tot slot laatste wat mij opviel. Een tak in de voorgrond is hip en happening. Viel me op dat je dit jaar dat in diverse vormen voorbij zag komen. Deze foto van @vanColeti op Instagram sprak me direct enorm aan. Zelf heb ik geen toonaangevende foto van een tak als voorgrond gemaakt. Niet gezocht, maar vooral ook niet gevonden.
Heide dronebeelden
Ook heb ik amper echt mooie drone beelden gezien, is de hype van drone fotografie voorbij vraag ik me af. Het beeld van @DutchDroneViews is één van de weinige die ik me zo voor de geest kan halen. Okay @NickSkeyes heeft wel erg fraaie drone videoclips van de heide met mist. En ik zie natuurlijk niet alles. Dus als je tips voor me hebt qua drone beelden en makers die jij inspirerend vindt, deel ze met me in de comments, of via een berichtje op Instagram of Facebook. Tot slot, het basisrecept van een typisch Nederland heide beeld blijft toch vaak heide en een boompje. Prachtig ik geniet ervan.
Bonus heideseizoen
Met het vooruitzicht dus dat ik tijdens deze heideperiode op Texel zou zijn, begon het nadenken over wat ik met de heide zou kunnen op het Waddeneiland. Beeld dat ik voor ogen had, geen idee of het zou kunnen was de Eierlander Vuurtoren en de alom bekende witte hervormde kerk die het dorpsbeeld van Den Hoorn bepaald, vast te leggen met heide in de voorgrond. Mede dankzij een vlog van Royz.nl (Roy Poots) over Texel en een oud beeld van hem zag ik mogelijkheden met de vuurtoren. Via Google Maps wat proberen te vinden, maar dat werd me niet echt duidelijk. Gelukkig was mijn schoonzus Anneke eind Juli op het eiland. Zij wilde wel gaan kijken voor me, maar zoals jullie in dit beeld zien toen ik later zelf op Texel was. Geen heide vanaf dat standpunt.
Inspiratie heidefotografie
Wat schets mijn verbazing, zit ik op Facebook te kijken in mijn vakantie. Zie ik Henri van Arkel een heide beeld met de vuurtoren delen! Dus dat gaf richting en diezelfde dag ’s avonds direct gegaan. Een goede keus want het weer was me niet echt gunstig gezind gedurende deze. De Waddeneilanden lagen de hele 7 dagen in de bewolking. Maar er zijn altijd momenten waar je wat mee kan. Dus uiteindelijk kon ik op vier momenten precies doen wat ik wilde doen…. En dus de foto’s gemaakt die ik wilde maken. Deze zijn dan op 1 foto na ook mijn heidebeelden van 2021.
Tot besluit
Een heerlijk relaxed heide seizoen heb ik beleefd. Als klein leuk ‘paars draadje’ liep er een stukje humor met Roberto doorheen, dankzij een leuke instagram stories van hem ontstond er over en weer een verhaal #waarisRoberto in combinatie met de #heidekoorts. Een hashtag die overigens ook door Laura Vink werd opgepakt in haar nieuwsbrief En zelfs tot ver in September (18-9-2021) heb ik nog fraaie beelden met de heide gemaakt.
En what’s next? Nou gewoon doorgaan met genieten van landschapfotografie, want dat is wat #heidekoorts eigenlijk inhoud, ongelofelijk veel genieten van landschapfotografie.
Persoonlijk favoriete heidebeeld 2021
En mijn persoonlijke favoriet van dit heideseizoen? Ach die schoot ik direct de eerste ochtend dat we, ja Sander en ik, gingen er 1 ochtend samen op uit en daar maakte ik dit beeld. Precies in lijn met mijn plan, met berken bomen. Ik denk overigens ook doordat het deze ochtend direct raak was qya condities, sfeer, kleur en compositie dat ik een relaxed heideseizoen heb beleefd met beheersbare #heidekoorts.
Heidebeelden 2021 collectie
Leuke terugblik op een verrassende relaxed #heidekoorts seizoen. De ‘pre-party’ viel mij ook op en tja die discussie om aan te geven hoe druk of rustig het is, is het gevolg van het willen tonen hoe mooi alles is (moet zijn)? Ik denk dat dit vanaf komend jaar zal verminderen en dat er acceptatie zal zijn dat het is hoe het is. Zal het allemaal rustiger worden en kan je focussen op waarom je fotografeert. Alleen oog hebben voor die mooie momenten, bewust beleven en fotograferen. ✌🏻