NIET GAAN IS GÉÉN OPTIE deel II
In mijn vorige blog schreef ik al over mijn dilemma waar een nieuwe interessante foto te schieten op de magische Posbank die momenteel op zijn allermooist is met de bloeiende heide. De vraag wanneer ik zou gaan was al door de weersvoorspelling ingevuld, zaterdag. Maar ik voelde al op mijn klompen aan dat het dan ook erg druk zou worden ’s ochtends vroeg.
Inspiratie uit Drenthe
Vorig jaar (2014) struinde ik op de bewuste magische winnende ochtend over de Posbank met Pieter Poot alias PPinguin! Na veel vijven en zessen zijn we toen toch gegaan en samen hadden we een gezellige en bijzondere fotografische ochtend. Ook dit jaar was Pieter van plan weer naar de Posbank te komen. Voor hem een stukje rijden uit Drenthe. Hij vroeg me of er vanaf parkeerplaats de Zandklep mogelijkheden waren.

iPhone snapshot
Het antwoord moest ik hem tot vrijdagochtend schuldig blijven! Want vrijdag was de kans op een mooie ochtend ook al aanwezig dus dan zou ik voor hem wéér kunnen gaan kijken. De avond ervoor was ik daar niet aan toe gekomen. De hamvraag deze vrijdag was; “komt de zon er door héén?” Dat deed deze niet dus samen met bevriend Posbank fotograaf Sander Grefte een rondje over de Zijpenberg gelopen in de nevel. Om half 8 waren we uitgewandeld en toen nog even gaan kijken op de Zandklep. Met de iPhone wat kiekjes gemaakt en weer naar huis.

Een miste morgen in het dal van het Herikhuizerveld (panorama 9 opnames 97 mm. f/13 0,6 sec. ISO100)
Verkennen met Femke
Vrijdagavond was er een mooie sfeer en ik bedacht me dat een mooie golden hour (warm strijklicht) ook interessant zou kunnen zijn als foto. De helft van ons gezin had deze bewuste vrijdagavond andere plannen, dus samen met Femke naar de Posbank en ‘even’ kijken bij de Zandklep. Hier was ik nog niet eerder geweest en mede dankzij het mooie licht een perfecte verkenning gedaan en diverse opnames gemaakt.
Immers ik wilde de Posbank, het landschap in zijn volheid laten zien. Daarmee bedoel ik, de glooiing, de heide, de wijdsheid en gevarieerdheid. Dus méér dan alleen de laagjes, heide en een boom die je zo prominent kunt tonen vanaf de Zijpenberg. Anderzijds wilde ik ook de zon niet tegen me hebben (tegenlicht), maar naast me hebben en een belangrijke overweging was ook; ‘hoe vind ik een ander plekje, zodat ik de drukte kan ontlopen’. Ook omdat ik me had bedacht dat ik vanaf de Zijpenberg al een set foto’s had waar ik bijzonder blij mee ben en die erg moeilijk te evenaren zijn. Vrijdagochtend was me al opgevallen dat een kleine 15 à 20 fotografen allemaal hun plek hadden gevonden op de Zijpenberg, op de bewuste plek waar ik de winnende foto schoot stonden er maar liefst 5 op een rij J.
Links afgeslaan
Je voelt hem al aankomen. Ben vrijdagavond aan de slag gegaan met de foto’s van de Zandklep en de kans dat het hier zaterdagochtend moest gebeuren was 60-40. Want nog steeds dat dillema, immers het is zo vreselijk mooi vanaf de Zijpenberg J Ik ben dus zaterdagochtend voor dag en dauw opgestaan en naar de Posbank gegaan en inderdaad NIET naar de Zijpenberg gereden. In mijn volgende blog meer aandacht voor de foto’s van afgelopen zaterdag en het verhaal erachter.
Prachtig die foto van de Zandklep, dat opkomend zonnetje, de hei, mistbank. Top foto
Als je een gebied beter kent, zoals ik het Dwingelderveld in Drenthe, dan durf je op magische ochtenden van je geijkte paden af te wijden. Ik durfde dat, ondanks jouw voorwerk, uiteindelijk toch niet bij de Posbank. Die Zijpenberg was toch wel erg mooi in 2014 en ik heb voor mijzelf het afgelopen jaar veel bijgeleerd, dus…ik reed in alle vroegte naar de Zijpenberg waar het inderdaad stomweg druk was om 06.00 uur….
Ik heb geen seconde spijt gehad van mijn keuze want mijn ‘laagjes-opnamen’ en andere opnamen vanaf de Zijpenberg zijn voor mij ronduit Super opnamen geworden, de drukte heeft zelfs een bijzondere opname gebracht waarin één (voor mij) onbekende fotograaf een fantastische bijrol speelt 🙂
Jij kunt jouw Posbank lekker verder uitdiepen en wij…massa fotografen…komen slaperig maar voldaan terug van de geijkte plekjes, wij komen er immers slechts 1x per jaar als de heide bloeit en misschien nog eens in de Herfst of Winter en wij vinden die Posbank desondanks een uniek stukje Nederland!