Terugblikken op het voorjaar 2023, de lente belicht

Menig landschapsfotograaf weet het, de maand Mei is voor zonsopkomsten de meest uitdagende. Wie dan voor zonsopkomst wil fotograferen mag er vroeg voor zijn bed uit. Maar als je dan de weersvoorspellingen ziet met mist en wat bewolking dan doet het gekkigheid maar eventjes pijn. Want voor zonsopopkomst met mist buiten staan, de koele sfeer en de pastelkleuren vastleggen maken alles zoals in de foto goed. En een middag dutje is zo gedaan.

Een van de mooiste momenten en vaak ook de uitdagendste om te timen in de Lente is als de blaadjes van de berken haar frisse felle lente kleuren laten zien. Hoe eerder erbij des te frisser de kleuren. Dit weekend was ik aan het proefrijden met mijn aanstaande nieuwe lease auto (Toyota BZ4X). Met dikke dreigende buien luchten en nu en dan zon besloot ik er op uit te gaan. Maar het betrok dermate snel terwijl ik doorreed richting de Velhorst. Juist die bewolking, met in de verte al het gerommel van onweer te horen, is een ideale conditie om dan een laan in het bos zoals dit te fotograferen, waarbij het licht dan gelijkmatig verdeeld wordt en zijn werk doet. Het Benro polarisatiefilter mag in dit geval niet ontbreken om de kleuren net dat ietsje meer ‘pop’ te geven.

Zeg je voorjaar dan zeg je Rododendron, immers alleen het lentegroen is al fraai zoals je in bovenstaande foto zag, maar als je dan tijdens een vroege fotografie ochtend met Sander door het Sonsbeek park een toekomstige workshop voorbereid, dan mag dit kleurrijke deel niet ontbreken. Eigenlijk was ik de afgelopen jaren nooit alert op dit soort bloeimomenten van de Rodondendorons. Maar dit jaar dus wel en maakte ik deze foto, waarin de golfbeweging van de roze, rode en paarse kleuren er lekker uit springen.

Ondanks dat de bewolking deze avond net niet oploste hier en de uitleg die ik van Albert kreeg over focus stacking met de Sony A7RV camera, deel ik toch deze blauwe uur van Molen de Vlinder in mijn top 10. Simpelweg omdat ik met alles in de foto tevreden ben en ik liefhebber blijf van het blauwe uurtje. De beoogde foto die je hieronder ziet ben ik gewoon qua kleuren niet tevreden over. De focus stack is niet onaardig, het blauwe van de licht best ok, maar ik vind de kleur van de bloesem en de kleuren rechts en links boven van het blauwe uur maar niks.

Focusstack in het blauwe uurtje bij molen de Vlinder, compositie ben ik blij mee maar de kleuren van de bloesem wat in de lente een geliefd fotografie onderwerp is laten naar mijn smaak te wensen over.

Ik kan met veel bewondering kijken naar natuurfotografen zoals Stijn Smits, Danny Slijfer, Sander Grefte en Remco Stunnenberg. Steeds weten zij landschappen of de natuur anders dan anders in beeld te brengen. Deze inspiratie bracht mij tot deze foto. Het licht dat mooi brak over de blauwe sparren met wat nevel en de dauwdruppels in het gras waren na wat spelen met de 100-400 lens opeens een ander tafereel dan je met je blote ogen in een wijdere perspectief zou zien. Ook de kleuren in deze foto waaraan ik amper wat kon en heb gedaan zijn uniek. Ook uniek als RAW shooter. Ik had niet in de gaten dat mijn camera volledig op JPEG settings stond. Ja een foto waar ik behoorlijk blij mee ben hoe die op deze wijze eruit is gekomen.

Ja deze ochtend van de 6e mei is er een om niet snel te vergeten. Ik denk een van de schaarse typische Hollandse lente ochtenden waar we mist en kleur hadden. En dat beetje kleur zie je in deze foto van 16 minuten over 5 terug. Dat betekende dus iets voor vier uur opstaan en dat opstaan gaat nog wel, het fotograferen ook. Maar later die middag dan stort ik toch wel in. Maar het mooie is, het was zaterdag dus het mocht en het kon. Als je dan dit soort foto’s op je geheugenkaartje ziet en na lange tijd met dé Westbetuwefotograaf (Ronald Verwijs) erop uit bent geweest, ach dan vergeet je dat al snel. Deze ochtend, dit specifieke moment was zo magisch, je ziet het naar mate het daglicht wordt de mist toenemende op de achtergrond het gakkende geluid van de ganzen en verder helemaal niets. Ja een mooie herinnering uit deze lente van 2023.

Hoewel deze lokatie door menig fotograaf pas bezocht wordt in de zomer, als het graan goud geel is, kom ik er graag het hele jaar door. En zeker als de apps en het weer meewerken. Dat gebeurde deze doordeweekse dinsdag de 30e mei. Hoewel ogenblikken ervoor het nog saai en bewolkt was leek de lucht te exploderen vlak voor zonsondergang, maar na zonsondergang, met de after flow was het helemaal feest. Het is overigens niet alleen die lucht die het zo mooi maakte, juist de intensiteit van de kleuren reflecteerden ook terug op het graan waardoor er een oranje gouden gloed over heen viel. Juist met dit soort momenten komt de 16-35 mm. groothoeklens uitstekend van pas.

Samen met Susan Schwarz had ik deze ochtend afgesproken om haar te interviewen voor natuurfotografie. Na voor het eerst in mijn leven vossen in het wild gezien te hebben, togen we daarna voor een ronde over de Veluwezoom. Ongedwongen en onverstoorbaar, tot dit moment, graasde deze ree geit in de heide. Ze keek op, zo alert als ze zijn, en even keken we elkaar recht in de ogen aan. Daarna vervolgde ze haar weg en had ik deze foto die me extra blij maakt omdat mede dankzij het natte koude voorjaar de heide niet al dor en verdroogd is, maar lekker groen wat wat beloofd voor het aanstaande heideseizoen deze zomer.

Dankzij fotobuddy @DutchDroneViews kwam ik hier vrijdagochtend terecht. Toen ik er in alle vroegte aan kwam moest ik direct denken aan dat wereldberoemde Nederlandse chanson van Wim Sonneveld, genaamd het Dorp. “Thuis heb ik nog een ansichtkaart waarop een kerk een kar met paard, een slagerij J. van der Ven Een kroeg, een juffrouw op de fiets Het zegt u hoogstwaarschijnlijk niets, maar het is waar ik geboren ben  Dit dorp Ik weet nog hoe het was De boerenkind’ren in de klas Een kar die ratelt op de keien Het raadhuis met een pomp ervoor Een zandweg tussen koren door Het vee, de boerderijen…. met dat gevoel zag ik hier de zon opkomen.

En dan toch eindig ik deze serie met een guilty pleasure, tulpen! Vele fotografen kijken er net zoals ik naar de heide bloei periode uitkijk, uit naar de kleurrijke tulpenvelden. Gedurende maart en april is er geen ontkomen aan, overal zie je tulpen. Tulpen in de mist, tulpen met onweer, tulpen met vogels, tulpen met families en vooral tulpen met molens! Dat laatste mag je me altijd voor bellen, een molentje zoals je in deze top 10 zag. Maar tulpen, ik loop er niet direct warm voor. Toch besloot ik zoals zo vaak toch te gaan. Op een koude natte april avond reden P@tje-fotografie en ik naar het Gelderse Pannerden waar een fraai oranje tulpenveld op ons wachte. Na eerst de wat meer klassieke opnames gemaakt te hebben (zie mijn blog Tulpen in de klei) besloot ik mijn 100-400 telezoom erbij te pakken. Te kijken of ik abstractere beelden kon maken. Door een lage positie in te nemen en door de tulpen heen te fotograferen met een groot diafragma ontstond dit beeld, waar ik erg blij mee ben.

Een ochtend die fotografisch me naar een mooie plek bracht, maar het licht was zo zo. Het gezelschap daarentegen was alles overtreffend.