Landschapfotograaf uit vorm
Ondanks het Corona virus, wat Nederland in zijn greep heeft, ben ik vanochtend na 63 dagen eindelijk weer eens op pad gegaan bij het krieken van de dag. 63 dagen was ik niet actief als fotograaf, in het bijzonder niet actief met landschap fotografie en een zonsopkomst. De eerste foto’s die ik maakten na mijn herstel waren verrassend genoeg binnen. Op een regenachtige maandag toog ik naar Krimpen aan de IJssel om daar interieurfotografie te bedrijven en vorige week pakte ik weer de eerste blue hours mee. Ook deze waren niet allemaal even succesvol. In deze blog vertel ik je over mijn eerste nieuwe ervaringen met landschap fotografie van de afgelopen dagen.
Faut blauw uur
Kun je voorstellen, dat je 2 maanden, 9 weken en dus 63 dagen niet aan landschapfotografie zou doen? Okay mijn twee blue hour sessie van vorige week zondag bij de John Frostbrug en woensdagavond bij de Oversteek tel ik dan maar even gedeeltelijk hierin mee. Zondagavond reageerde ik op de spontane mededeling van Haarlemmer Harro Janz die naar de John Frostbrug kwam om te fotograferen. Dit was een perfecte reden voor me om ook te gaan. Helaas zat het weer niet mee en was het eigenlijk een ‘faut blauw uurtje’. En ondanks de val van Harro vlak voordat hij kon fotograferen, toch nog wel een fraaie plaat mee naar huis kunnen nemen. De regen en wolken maakte dat het blauwe uur snel voorbij was. Het zat dus niet mee.
Verkeerde kant van de John Frostbrug
Woensdagavond bedacht ik me dat ik na het wegbrengen van de hockeyende mannen dat ik mooi zou kunnen doorrijden naar de Oversteek. Want het is nog steeds hoog water. Extra gemotiveerd was ik om op pad te gaan, omdat er wolken waren en de zon mooi eronder door zou kunnen zakken. Met als gedroomde resultaat, kleuren! Dus precies op tijd kwam ik aan op de locatie. Echter ik stond compleet verkeerd voor de mooie kleuren boven de brug vast te leggen. Of te wel je zou kunnen zeggen, de bewolking was hier net te zwaar en de kleuren zaten te ver naar rechts. Gevolg? Je ziet het al in onderstaand beeld.
Het blauwe uur maakt altijd alles goed
Gelukkig maakte het blauwe uur heel veel goed. Alleen ook hier niet compleet tevreden, want de gedroomde foto heeft het water iets hoger staan en vooral dat het windstil weer is. Want hoe gaaf zou deze foto zijn met een spiegelgladde voorgrond. En o’ja zonder al die struiken…… Je zou dus kunnen zeggen dat ik weer lekker aan het opstarten was met landschap fotografie, maar soepeltjes ging het niet.
Achter de feiten aanlopen in landschap fotografie
Gisteravond (vrijdagavond) checkte ik het weerbericht voor vanochtend (zaterdagochtend). Met wat vorst, windstil weer en ook wolkjes aangekondigd zag het er gunstig uit. Plan was om naar de Hatertse vennen te gaan. Lekker alleen de natuur in en even de perikelen rondom Corona thuis laten. Toen ik erg laat het bed in ging had ik al zo’n vermoeden dat er ook goede kans op mist zou zijn. Sterker nog. Toen ik om 0615 uur uit het raam kijk, was het een complete ‘flat out van mist!’. Of te wel bijna te dichte mist voor landschap fotografie op de Hatertse vennen. Dus aangekleed en gegaan. Alleen over mijn plan Hatertse vennen twijfelde ik over. En door die twijfel verloor ik tijd. Ook ging ik te laat weg. En hierdoor zag ik rijdend naar mijn fotospot dat de zon zich erg mooi liet zien, de kleuren van de hoge wolken prachtig waren en de mist ook wat kleur overnam.
Tot overmaat van ramp nam ik de verkeerde afslag, ik volgde de navigatie, terwijl ik wel beter wist. Dus verloor weer extra tijd. Of te wel de gedeeltelijke besluiteloosheid die me al tijd had gekost betekende nu ook tijdverlies door verkeerd te rijden. En terwijl je fotohart overslaat omdat je graag in het mooiste fotolicht wil werken, krijg je ook onnodig stress. Dus aangekomen bij de Hatertse vennen, wist ik even niet waar de auto te laten. Ook hier weer extra tijdverlies! Uiteindelijk rustig de auto geparkeerd, hond aangelijnd en het gebied in gelopen. En net alsof het zo moest zijn…… nog net wat licht en mist meegepakt. Maar die 20 minuten die ik verloor waren net genoeg om het allermooiste licht te missen. Nadat ik mijn eerste paar landschapsfoto’s had genomen verdween in no time ook de mistdoor de opstekende wind verdween. Gelukkig bleef de mooie sfeer, dus uiteindelijk nog een paar fraaie foto’s mee genomen en genoten van de rust, de ruimte en wat ik voor me zag.
Eind goed al goed na een ochtendje fotograferen in de Hatertse vennen
Op de terugweg zag ik dat er in de polder tussen Arnhem Zuid en Heteren nog behoorlijk wat mist aanwezig was. Perfect voor landschap fotografie. Maar voor ik er erg in had, reed ik op routine naar huis toe. Dat was weer meteen een tiental minuten tijd verlies om bij het pittoreske kerkje van Homoet aan te komen met mist. En jawel hoor, ook hier verdween de mist als sneeuw voor de zon. Reden dat ik met mist wilde fotograferen is dat je dan vanaf dit standpunt in de achtergrond de grote stallen niet meer ziet en zo je landschapfoto van redelijk tot goed tilt.
Als een kersje op de slagroomtaart
Voordat ik naar huis reed toch nog even besloten bij het stuwensemble van Driel te gaan kijken. Nu het water nog steeds zo hoog is, staan de vizieren van de stuw omhoog. Ook de mist was in deze hoek nog steeds aanwezig. Dus als kers op de slagroomtaart nog hier een fijn half uur staan genieten, maar in eerste instantie een minimalistische foto van twee bomen in het water genomen. Ook dat is landschap fotografie.
Tot slot me geconcentreerd op foto van de stuwen, waar dankzij de mist ook de achtergrond neutraler is
Eind goed al goed dus en een zeer leerzame ochtend landschap fotografie beleefd. Het voelde weer als de eerste keren alleen dan met wat meer ervaring. Tot slot de drie fouten die ik tijdens deze ochtend maakte.
3 fouten in landschap fotografie die ik maakte
- Zonder plan op pad gaan maakt onrustig,
- Plan je route en voorkom dat je verkeerd rijdt, weet even niet waar je moet parkeren en daarmee verlies je onnodig veel tijd. Je komt steeds net te laat en dit gaat ten koste van je foto’s en vooral je eigen gemoedstoestand tijdens het fotograferen.
- Check je camera instellingen, want zo vergat ik in het begin dat mijn camera nog op AUTO ISO stond, gelukkig maar max. ISO 1000, maar toch.
Ook ben je in het veld zoekende naar het juiste objectief. Neem ik nu een standaard groothoek (16-35 mm.) of een standaard zoom (24-105 mm.) of toch een telelens (100-400 mm.) gebruiken. Dit laatste hoort geheel bij het feit dat ik 63 dagen niet meer gefotografeerd heb.
11 Tips om betere landschapsfoto’s te maken
- Plan je trip, (weer en tijdstip)
- Weet waar je wilt zijn (parkeren en fotolokatie)
- Stick too the plan, blijf bij je keuze
- Check tussentijds je camera-instellingen, je zult niet de eerste zijn die een foto op ISO1000 maakt
- Zorg dat je fotospullen altijd klaar staan
- Werk vanaf statief
- Zorg dat je filterringen makkelijk vindbaar zijn,
- Je filters schoon en je filters en houder in je tas zitten
- Laad bij thuiskomst je batterij weer op en wissel de accu’s om
- Gebruik een draadontspanner
- Een hoofdlampje is handig in het donker en zeker in de vroege ochtend, maar een must have bij avondfotografie.